Bu gece
Efkar kokan şiirler yazabilirim saçlarına
Tüm maziyi serebilirim tek tek gözlerine
Kalemimle birlikte isyan edebilirim bu gece
Alıp başımı gidebilirim unutmak için seni
Başka gezegenlere uçabilirim
Silebilirim içimdeki tüm hüzünleri
Her şey mümkün, her şey normal- mi ?
Tabi hayallerimde

Bu gece
Hüzünlerle dost, gezegenlere inat
Nem var nem yok savururum havaya
Bu akşam tüy gibi hafif
Aç susuz yata bilirim
Zeki Müren’ den dinleye bilirim
’Kahır Mektubu’nu

Bu simsiyah gece
Karanlıklar gizem dolu
Yedi veren güller kadar sihirli
Kokusuyla nefes alıp veremediğim hava
İçimde ayrılıklardan kalma ağırlıklar
Yüreğimde filize durmuş yeniden
Mavi güller
Bu gece aşk dolu mektuplar yazabilirim
Yedi rengiyle kalemimin gökkuşağı sevdasıyla

Bu gece
Düşlerime kar yağdırmam
Hayallerim mor akşamlar kadar güzel
Kendimi şiirlere vurup, sarhoş olabilirim
Ağustos’un sıcak bir gecesi yine
Ve karanlık saatler ilerliyor
Yıldızlar herşeye rağmen parlak
Göz kırpıyor kahırlı yalnızlığıma
Ve, yalnızlık
Sorma halimi, birde ayrılık
Ne kadar acı ve zor !
Koşuyorsam da yaşamaya
Bu dertler ve kederler
Böyle yazılmışsa kader
Allah’ım bana bu ne zulüm !
İsyan sayma Rabb !... isyanım kendime

Artık bitecek mi
Gecelerdeki yalnızlığım ?
Şarkılarımız mutlu yayılacak mı penceremden
Ama daha bitmemiş !
Her ’ Gurbet ’ şarkısı dinlediğimde
Hıçkırıklar tutacak
Anne !dediğinde kesilecek biliyorum
Biliyorum gözlerinde kırksekiz ayın hasretini
Anacağım
Ve bitimsiz sensizliğin içinde
Senle yaşıyorum

Artık
Bitmeyen gecelere gözlerimi vereceğim
Vuslatını dünyaya yaysınlar diye
Hasret nedir bilmeyeceksin
Gayrı anneciğim
KIRK - KIRKBEŞ gün sonraki mutlu
Eylül sabahında
Güller açacak eylül gülleri !
Gözlerinde sabah çiyleri
Gözlerimde ayrılıkların damlası

Günay Koçak

6. 08. 2024