Ve gittin
Ne olurdu olmasaydı ayrılıklar
Ben de diğerleri gibi
Dört yapraklı yoncaları arasaydım
Koşsaydım zümrüt yeşili çayırlarda
Ne olurdu beni lügatlar arasına hapsetmeseydin
Nereden bilirdim dört mevsimim kış olacakmış
Penceremdeki soğuk kutup rüzgarıymış

Ey güneşi bekleyen takvimler
Beni en güzel günlerimde hançerledin
Hatırlar mısın ?
Papatya topladığımız o şen kırları
Ve her yeri çınlatan kahkahalarımızı
Evlerimiz daha sallanmamıştı henüz
İşte o günlerden
Uzattım şiirlerimi masmavi
Hadi unut umutsuz günlerimizin
En siyahını...unut !

O uzak kent mavi mi yine ?
Ben her akşamüzeri geçerdim kapından
Belki unutmazdım gözlerini hiç
Hani ellerimi hep tutacaktın ?.. hani sözlerin ?
Hani bütün zamanlar ben tapınaktım
Gözbebeklerinde
Bizi ağlatan bir şarkı vardı hani zehir zıkkım !
Pembe akşamlarımızda buluştuğumuz okul yolunda
Gözbebeklerimizde gülen zaman nerede ?
O uzak akşamlardaki sevdiklerim nerede ?

Kirpiklerim yine ıslak ve uykusuz
Sana sesleniyorum şimdi o uzak kentten
Yazma... yazma...yazma... neden ?
Ellerim yazıyor, gözlerim yazıyor sana bu mektupları
Sarardı tüm mevsimler, yapraklar ve rengim
Sarardı tüm menekşelerim
Kıraç topraklara döndü o bahçelerim
Kapımı taşlar şimdi
O uğultulu rüzgarları
Susmaz pencerelerimde yağmurun sesi
Susmaz hasretinin pınarları
Kaynayan içimde

( Devam edecek ) Günay Koçak

15.08. 2024