15
Yorum
62
Beğeni
0,0
Puan
1578
Okunma

Viran şehirler kendi karanlığında
sen nefes almaya devam et…
Sessiz sedasız bekler heyben
kelimelerin büyüsüne dokun
ağaç dalında asılı pusulan
güz yaprağına meydan oku
meydan oku kitap sarısına
soluğu sığmaz halıdaki desen
ve saklanmış rengarenk yazgılar
Öylesine güzel ki
hızlı inen yaz yağmuru
sönüp gidince alevi
sıcaklığı süzülmez toprağın kalbine...
sen toprağın kalbine kök sal
büyüsün hıdrellez avuçlarına...
Ayaklarındaki k/adın kükresin
mosmor kesilsin yalnızlıklar
yürü keşfetmenin heyecanıyla
hiçbir yere gitmemiş gibi
kucaklarında köknarlar
ruhunu ayakta tutan diriliğinle
Gün ışığı görmeyen camlar
tül perdenin gerisinde sokaklar
el değmemiş yanını alsın rüzgâr
düşe kalka değil
silkeleyip yürü bir daha
kınalı ellerinde saçılmış küller
kınalı ellerinde karanfil
korkma! ’’Yeniden doğdum’’ de
Ümmühan YILDIZ