62
Yorum
148
Beğeni
5,0
Puan
1889
Okunma


Yoğunluk dinmiyor,
işler birikiyor, yorgunluk eksilmiyor
ama kelimeler hep diri.
Bu yüzden, kış boyunca
şiir dolu yürekle
ara sıra zaman ayıracağım defterime. 🍂
Kalaşın ezgisidir hâlim
Her güz, içimde patlayan sarsıntı
Zaman, dudaklarından düşen tek kurşun
Adını her unutuş
Biraz daha kanatır içimi
Sen,
Kırık sokak lambası
Sönük, ama hep gözümde
Bir yangının harabesinde saklı kalan nefes
Ve sen ki;
Yarama saplanmış en derin diken
Ne çekip çıkarabiliyor
Ne unutur gibi yapabiliyorum
Bilmezsin
Kaç gece çökerttim kendimi sana
Kaç şiir boğuldu adının namlusunda
Her mısra bir patlamaydı
Her dize bir susuş
Ben seni
Kalbimin karanlık mahzenine gömdüm
Toprağı senin sesinle suluyorum hâlâ
Her sevi bir tetiğe dönüşüyor içimde
Ve ben
Ateş etmeyi beceremeyen kuş gibiyim
Kendi rengini solduran
Çünkü sen
Savaşı kendinden doğuran barışsızlık
Ve ben
Susarken bile sana yazılmış isyanım.
Ümmühan YILDIZ