Uzanıp bütün pencereleri açmak
Omuzlarımda hikayesi çocukluğumun
Uçurum yalnızlıklara gül yaprağı düşerken
Nasıl uyutsam seni bugün
Sessizliğin iç çekişlerine



Gün yorgun karalardan
Ne çok ışık sızar
Aklıma döküken sığınaklar
Sokaktan sokağa geçerken
Çölleşir sesimde dünya
Dudaklarımda özlem türküleri
Usulca bir ağrıyı gerer
Daha sabaha varmadan
Büyür dağ...




Muhtemel çığlıklar
Damla damla inerken avucuma
Kalbe inen su nurlaşır sabır otağında
Ki,su yazı yazar mı
Katran ağacı üzerinde incecik yaprağa
Hangi kabuğun yarasını öper deli rüzgar
Içine aldığı servilerde koyu yeşil düşler
Yüzünü kışa ve hüzne
Vermeyen..





Zaten ve bazen
Siyah geceleri sevmem ben
Korkunun parçaları dağılır üzerime
Gök duman olur
Uykumu yakar
Karanlık..
Lakin,
Bir rüya ki
Dün gece yarısı
Anka kuşu olup sevdanın kucağına
Vardığım..


Göç mü başlıyor
Iklimler mi deliriyor aklımın yokuşlarında
Gittim mi durduğum yere
Karışarak kalabalıklara
Şehirler ve insanlar geçiyorum
Yalnızlığın zanaat olduğu yerde
Incelen atlas yolculuğum

Yüzümü susayan nehirlerin kıyısından
Üşüyorum..


Nasıl uyutsam seni bugün çocuk
Sokul bağrıma sıcak kalsın ellerin.