Yine sabahı beklemekteyim
Deli olmuşum
Boğulmuşum kendi içimde, aklım atar sanki
Yine varlı vakitsiz uykum kaçar
Yine bu akşam bende bir hal var


Yine dakikaları birbirine eklemekteyim
Gece geçer mi
Gün döner mi bilmem
Yine her gün ki gibi güneş vaktinde mi doğar
Yine bu akşam bende bir hal var


Yine kendi içimde emeklemekteyim
Debelenmekte yerlerde sürünmekteyim
Bir bir ışıklar söner, maziye göçen günümde
Yine aynalar kırılır şiirler kül olur yanar
Yine bu akşam bende bir hal var


Yine ruhumu olur olmaz şeylerle denemekteyim
Zaman hep dar
Ne vakit şiir düşse aklıma
Yine tuttuğum kalem har, elimi yakar
Yine bu akşam bende bir hal var


Yine kendimi için için yemekteyim
Efkar bulut bulut, yine buhran
Kaldırımlar ıslak, çöl gibi sessiz şehir
Yine her yer çıkmaz sokak, hep duvar
Yine bu akşam bende bir hal var


Yine haykırırcasına nerede özlenen sabah demekteyim
Şiirler kayıtsız bakarken gözlerime
Ne vakit ağlamak geçse içimden
Yine ağlamak ar
Yine bu akşam bende bir hal var

Muhammed Mehmet GÜL