bi(r) tefasında Çıkrıklıguyuda
beni bekler buldum Aşaduduyu
barabar dırmandık ovadan
halası eşşekli.. önde..
bizden yarım dölüm ilerde
bir yaz günü yayan
keseden.. köye
o ve ben, yan yana, baş başa
eli-elime değmedi valla
üş gardaş garadut uzattı..yaprağ içinde
sadece biri(si) ğara
haralda ilk bulduğu erginidi
Akbükden zıva topra(ğı) elemişler
belli ki Köyönündeki Gaziri mezerliğindeki
Yıkıkdeğirmenden beri elinde
halasıynan Çıkrıklıguyuda beklemişler
ben Garaçalıdan gelesiye
Aşadudum
garadutum

“-sen burdan get agam” dedi Dereyurtda
“-bi ğörem oluu”
öldüm bittim, gafam basmadı valla
yurt edindim Derereyurdu,
mutluluk buydu.. çakıldım kaldım orada
kimbili(r) kaş sahat
“-analığım, bobam duyar”
köylük yerde en böyük gabahat
işin içinde analık var bi(r) de
o cazı ğarısını bulsam o ğün, töbe töbe!
gözünün yaşına bakmaz ümüğünü sıkardım
Aşaduduma gıyamadım
gadersizim, ardısıra bakamadım,
goyup gedemedim,
bi adım taha atamadım
oyusa bu O’nu son gördüğümdü..
Aşadudumu.. öğsüzümü
O öğsüz ben yetim
Aşadudumm… dünneler gözelim
gara dutum
Aşadudum











Resim tarafımdan geçen hafta çekildi

hikayede geçen yer yani "yıkık değirmen" çayırlığın sonundaki Köyönü’ndedir. Akbül çok daha ileride, Çıkrıklı kuyu sağ ordakiyol çat ında, yürünen mesafe de resmin sağ ortasındaki üstten alta gelen (iki beyaz ev ile kırmızı kiremitli evin arası) hattır.

takip edenlere teşekkürler.

ARKASI YARIN