Kırlangıç kanatlarında sessizliğin
ilmek düğümünde hüzün topladım uluorta
açık mavi salkımların taneleri zümrüt yeşili
mevsim dokundu lodos sıcaklığında


ıslak nemli göz kaleminde
umutların cenazesi kaldırıldı
yine günlerden cuma
yine eller baş üstünde duada
ne tesadüf !
aynı seranomi gün kovalamacasında


kadim bir yalnızlığın piyanosunda
notalarda hüzzam mısralar dökülür
nakaratlarında
kırk hatırlık ömür


gece ayazı donmuş yamaçların fırtınalarını sarmalar
ıslık çığlığında dilinde bir derin yara
acıyla karışık
gün doğumu / batımıyla kuçaklaşır bitimsiz telaşında
hep şaşı bakar tel tel verandasında
gün/eş


sorsalar…


boş ver aklın ermez bu pürtelaşın mecaline


sus / sus


kibrin dikenlerini yol katmanlaşmış teninden

/

işte ben noktaladım hayatın ucundan tuttum mutluluğu


yeni başlıyor benim öyküm…


hesapsızca…


dünlerin eteklerini katlayıp yarınlara teğelledim


sabırla…



n.altın BİNGÖL