dolgun bakışların donuk metazorları yoklar
şehla bakınır gözler her anı
gönül ateşini yontar dirhem dirhem
paletin renk armonisini boyar tuallerin bulanık dokunuşlarında


anne kokusunu içine çeker uzaklardan
arşiv düşer hikayelerin sayfalarında aranır geçmişi
masalların kurgusunda iklim değiştirir itinayla
işte şaşkın yumrukların döver çocukluğumu
ihanetin huy değiştirir inkar eder yoksulluğu


gece kelebeği gibi karanlık çöker kanatlarıma
soluk almaz konuşulan acılarımın yaraları
titrer kelimeler katmerli acıda olsa
dipsiz bir kuyunun çıkmazlarının kayıp şehrinde
dolanır aklım avare soluksuz


edebi bir eşitlemede saklanır şiir geceye
salınır yüzük taşı kadar düşüncelerin koynunda sessiz



lügatlara bakılır sahaflarda eskimiş kitap kokusunun telaşında
bir şehir gün doğumuna uyanır sırça köşkünde
kırmızı dokundu entarisinin dantelası çamur takıntılarına


korkuları diz boyu nüksetti hışmından anıların naaşında
bir dilde terennüm etti ahh yalnızlık anahtarını unuttu yine yanımızda


çıkmazların son basamaklarında düştü girdaplara
belli ki çıkası yok günlere gebe olmuş ömründen



n.altın BİNGÖL 25/08/2012 Ereğli