İki tarafı keskin bıçak sırtı,
Kör duyguları keser apansız


Penceremin kenarında gölgesi düşen gecenin
Hayalleri gerçeğe çevirdiği vakitler
Ardıç ağacına serilmiş karamsarlıklar
Yakası bağrı dağılmış en içten serzenişlerin
Mahrem karanlıkları


Tuzla buz olmuş düşüncelerin
Taşlaşmış susuzluğumuzun asi davranışı


Her şeye rağmen
Elimizde aşkımız


Yalan kimsesizliğimizin güne bakan yanına gizlenmiş
Her neyse geçer
Oluruna bırak dediği gibi şarkının nakaratında
Kalın puntolarla derinleştirilmiş yazının
Sağ köşesine pul niyetine
Sana benziyor artık acılarım
Sokaklarda gittikçe adımlarım topuklarımda atıyor
Kasvetli dokunuşlarım da


Her şey çıkmazda
Sol yanımızda aşkımız


Bir kenara yaslanıp atıklarımı çöp yaptım mısralarımda
Üstünü kapatmadı yanık geçmişimden kalan küller
Buz gibi ellerimde büyüdü dünler


Yitip gitti tuz ağırlığında dostluk bakan gözlerin yaşları
Alnıma damla damla düştü
Yinede mavi bakan çocukluğumun
Nede olsa masum bir tarafı vardı işte





Nurcan Bingöl 25/01/2015