Bilmezler alnımdaki çizgilerin izlerini
Ellerimdeki nasırların sızılarını
Duvarların üzerindeki sineklerin ayak izlerini
Badana boyasındaki renklerin uyumsuzluğunu
Çün ki,
Kimse bakmadı benim gibi,
Yalnızlık köşesinden,



Sormadılar kimsin sen diye
Dokunmadılar hiçbir nesneye benim gibi
Gözlerimdeki ışıkları hissetmediler
Ayırmadılar güneşin ve ayın renklerini
Çün ki,
Yalnızlık yastığında uyumadılar,
Siyah beyaz düşleri
Bilmez onlar benim gibi,



Hiç konuştunuz mu? Kendi gölgenizle
Gülmek istediniz mi?
Avuç dolusu kahkalarınıza arkadaş aradınız mı?
Özlediniz mi Bayramlaşmayı benim kadar,
Renkli bayram şekerlerini tattınızmı yalnızlık arkadaşınızla
Siz bilmezsiniz?
Çün ki,
Ben bilirim yalnızlık arkadaşının şeker sevmediğini



Zinhar dilim susmuş, bildiklerini unutur aklım
Dolu dizgin koşmak ister mecalsiz ayaklarım
Kelebek misali konmak ister gönlüm her güle
Çün ki,
Kaynaşmak ister yalnız kalan yanımla
/
Nafile,Bedenim taşımaz genç kalan ruhumu
Yazmaz kalem artık oda benim gibi tükendi




n.altın BİNGÖL 23/02/2013 Karamürsel -Ereğli