’Postacısını kaybetmiş bir çağdayız..
Naftalin kokulu çekmeceye atılan mektuplarla çoğalıyorsun..
mektuplarla sıcaksın..Smirna kokuyorsun’..


...Adını senden alan bir dergi çıktı çok güzel bir dergi..
Dün okudum..sanırım şimdilik üç aylık periyodlarla çıkacak..
Rıza Erguvan’ın kapağa bir şiiri düşmüş görmelisin.
’Bir üzünç perdesi aralandı/Yavaştan yavaşa çırpınan
bir yürek mi ne/Kuş kanadında sanki bir fırtına/
Yağmur mu yağan,Rüzgar mı ne?/..
Fahrettin Nitter’in dediği gibi ’Bir sevecenlik sırnaşıyor/
tutup atamıyorum/
İstanbul’a sığınsam Smirna üşüyecek’
Yerin yurdun belli artık.Bu eski deyimi kullandım dergiyi
ilk elime aldığımda.Bu gün pazar.Dün akşam bir kaç arkadaş
ellerimizde dergilerimiz Mustafa ağabeye gittik..
Mustafa Ağabey henüz derginin çıktığından habersiz,telaşla
birazda sabırsızlıkla ’Çocuklar bana henüz sayfaları soğumadan
getirin emi..sıcacık olsun’demişti..Öylede yaptık..
Bize smirna’nın meşhur fesleğenlerinden almış.geçen hafta
söylemişti bunu..Eve geldiğinizde hepinize birer ikişer adet
vereceğim demişti..Öğlene doğru varmıştık eve..
Soğuk yağmurlu bir gün..Kapıyı Oğlu Alen açıyor.
Kucaklaşıp içeri geçiyoruz..İçerde kanepeye uzanmış
elinde kitabıyla sevinçle bakıyor..hızla doğrulup sarılıp öpüyor
her birimizi..Aklımda fesleğenler..birden titrek bir sesle
ağzımdan fesleğen sözü çıktı.her kes durup bana baktı..
Öyle ya Ömrünü edebiyata,güzel,yaşanılabilir bir dünya
mücadelesine adamış birine kollektif ve bağımsız çıkardığımız
dergiyi getirmişken fesleğen de neyin nesi.Öyle olmadı..O her
zamanki güleç yüzüyle ’Üşümesinler diye onları Şarköy’deki eve
yolladım pek yakında getiririm’dediğinde dehşet rahatlamış
hissettim kendimi..Yetmişini aşan bu delikanlı yalnız iyi bir
eğitimci değil,yürekli bir aydın,yiğit bir Devrimci,öğrencilerinin
deyimiyle ’illet’ bir filimciydi..Hep birlikte sobanın etrafına oturduk..
Borusuz gaz sobası gibi bir şey..ben böyle ısınmayı daha önce
hiç yaşamadım..Sobanın başında otururken neden sobayı çok
sevdiğimi düşündüm..Geçen yıl Smirna’da bir köyde sevmiştim ilkin..
Sobada çay demlenecek..Suyun kaynayan sesini duyacağım böyle..
durmadan çay içeceğim..Smirna’da o gece böyle uyumuştum..
Unutmadan bir de sabahın erken saatinde ekmek kızartmak.
Bir iki dilim.Kızarmış ekmek kokulu bir odada kahvaltı..
Bu an Kızarık ekmek kokusu ve sobada demlenen çayı özledim..
Sanırım bu gece hepimiz geç bir saatte evlerimize döneceğiz
ve ben ne fesleğenlerimi götüreceğim ne de kızarmış ekmekle
sobada kaynamış çay içeceğim..Berger’in ’Kapitalizm insanlık dışı
bir akış’ sözünü hissede hissede bu düşümden vazgeçtim..
Eve vardığımda Adını senden alan dergiyi okudum sabaha dek..
Geçen yıl bir düş kurmuştum..Evime bu düşümün ellerinden tutarak gittim o gece..
Bir Trene binsem.Tren gökkuşağı renginde olsa..Hep gitsem..
Hep gitsem..Tren dağ yollarından çok denizin etrafından yol alsa hep..
Bu dergi adını senden aldı..Düş’üm bir trenin vagonlarında çoğalıyor şimdi..
(Resmi mutluluğunla özdeşleştiriyorum)


Sevgice kal Çiğ Damlası.. Ocak 2013-