Biricik Sevgili Gökyüzüme..

Kazancı’ya istiklal’den transit geçiyorum..
Terastayım.Sokakları yalnızca ölgün lambalar aydınlatmıyor artık.
Nereden çıktıktıkları bellli bellirsiz bir sürü spot ışıkları yakıyorlar..
Spotlar bilimkurgu filmi gibi soğuk ve mat bir dekora dönüştürüyor semti.
Bu semtte eskiden işportacı kovalardı yasa koruyucular..
Belediyeler artık yasal birer değnekçi oldular..
Şimdilerde sokak konseri yapan sanatçıların peşine düşmüşler.Sanki
eski zamanda atlı süvariler köle devşirmeye koşturuyor.
Sana sanat ve kapitalizmi anlatmayacağım fakat yorucu bir
günün sonunda hazır havada serin rüzgarlar varken
ilkin bu semtten bahsetmek istedim..Olmadı.Gözlerimizin
içine baka baka o kadar çok şeyi yakıp yıkıyorlarki
yalnızca bir semti anlatmak çok fazla lüks gibi duruyor bu anda..
Öyle ya,ya yıkılan-yakılan insanlığımız!..


..Gelecek sayısında kapağı Akgün Akova’nın smirna’nın
Çiğli derlemeleri aydınlatacak..Ve ben Akovanın bir kitabından bahsedeceğim sana..
’Kaplumbağa Güncesi’..Hani orda diyor ya Kaplumbağa hızında yazıyorum diye,
aslında yazdıklarının nasıl da çalakalem olmadıklarından ve dehşet hummalı bir
çalışmanın farkındalığını işaret ediyor Akova..
’Uyuşuk bir kaplumbağa gündoğumunu yakalayamaz’
Yangından kurtulan su kaplumbağasına bir milyon cümle
kuruyor ya Hoban,içimden akşamın tosbahası olurmu diye
düşünüyorum..Ya da alt komşumun güzelim turuncu tosbaha
arabasında bir sabah o gün doğumunu yakalamak gibi..
Yaşar kemal’in,küçükken kırdığı kaplumbağa kabuklarının
onu ileriki yaşlarda üzüntüden hasta ettiğine üzülmeyi
bırakmam ’Kaplumbağa Güncesi’nden sonra oldu..
S.Erözçelik in orman yangınlarında kapluğaların durumuna
derin üzüntüsünden bir farkı yok..Erözçelik’in İstanbul
Smirna arası sözcük taşıyan kaplumbağaları olduğundan hiç
şüphem yok..Üstelik Smirna,Erözçelik’in Akova gibi
düşkenti bile değil..
’Bana bir oyuncak alanın çocukluk arkadaşı olurum’
Çocuk ruhlu insanlara öteden beri müthiş bir ilgim var
ve belki Akova en çok bu yüzden düşlerimin çocuk ruhlu şairi..
Senin Mutluluğun kaç kişilik?.Bana bir dahaki sefere yalnızca bunu yaz olur mu..
Senin de içinde incinmiş bir çocuk var mı?..Sokaktan getirdiği
üstü başı toz içinde,dizleri kanayan bir çocuk?..
Senin de içinde rüzgara kollarını iki yana açmış uçak yapan
bir çocuk var mı?..Senin çocukluğunda seksek var mıydı?
Akova’nın çocukluğunda topaç ve bilyeler varmış..
İnsanın büyüdükçe çocukluk oyuncaklarının artması
keşke yalnızca imgelerde kalmasa..
Dün gece büyümüş halimdeyken anımsadım..
Bana hala bir çay borcun var.Hiç gidilmemiş cafede..
Çocukken oyun dışına çıkan yanardı,büyüyünce
en çok susan..Hiç değilse kilometre levhalarına küsmeyelim diye
’Hadi sende’ edanı al öyle gel..
Biliyorsun mızıkçılık yalnızca çocuklara dairdir..

Sevgice kal Saydamsu..
Şubat 2013-