Tütsündü
Mevsimin göğsünden
Göz kırpan duldasında saklı yarası


Halvet boşluğunda iç çekerken gökyüzü
Hırçın öykünmelerde yırtınır etekleri
Toynağında yapışan gamın sancısında çürütür
Rahvana kalkan hislerin yelesi

Çırpındı
Lahika yalnızlığında zamanın yortusu
Ahir zaman çengelinde asılı kalmış milat

Geçmişin hezaren bahçesine gömülü kirpikleri
Çitlerinde örülmüş ömrün


Epridi
Döşüne dökülen kara tahtadan
Dirseğine dokunduğum hayat

Adresi pullu- zarflı/ ağzı yapışmış
İşaret parmağı ben zamirliydi mutluğun
Kanatlarında taşındı martıların mavi
Rıhtımına düşen sevda yağmurlarının


Kazıldı
Kaldırım taşlarına
Ökçesinde yürüdüğümüz uzun boylu aşk

Kını keskin kılıçtı karanlık dünlerin
Gözlerimizde kuruldu şafağın mahkemesi
Aydınlık günler yaktı meşalesini
Damıtılmış gün/eşin dudaklarında


Yazıldı
Ön/sözü
Kaburga kemiğinden doğan Havva’nın
Kutsanmış /Aşk kitabının satır arası
-Tütsündü-
Dipnot geçen Âdem’in yüreği
Mahşerinde
Yanan yangının


Ümmü AŞCI
(ÜMA)