Bu sesten daha iyi görünüyorsun
Sesler tüyü yolunmuş kuş gibi, çırpınıyor
Sürüngen yılan ıssızlığında sokuluyor koynuna
Ter kokan Azrail sanki başucunda,
Zaman dikenlerini çıkartır geçtiği her yoldan
Sessizce kaybolan seslerin ardından



Pandora’nın kutusu kapandı yine
Duvarda süren solgun çiçekler, ağlamaklı
Ve teninden sessizce geçiyor yaşlı bir gün
Gün, gözlerinde susuz kalmış mor karanfil
Dudağı çatlamış yırtık bir resim alnında arıyor
Ruhu tepişen içimizde kaybolanları



Üstünde geceden başka bir şey yoktu
Aynı geçidi kullananların uçurumunda sallandı
Derin kuyulara gömdüğü üstü tozlu boş sayfaları
Derin çıplaklığında soyundu
İçinde gizli bir ses öldü gecenin



Bu sesten daha iyi görünüyorsun
Kana batırılmış sünger gibi çekiyorsun yalnızlığını
Gözlerin dem kokuyor yılların çizdiği acılarla
Sen kuş tüyü kadar kırılgan
Hep sol taraftan dram-ı komik çalıyorsun
İçine iç/ine ölürken.


Ümmü AŞCI
ÜMA