ı-

Öyle ya! çizgiden hayaller çiziyor
yüzünü çizen takvim yapraklarına
kendine, kendini çeviriyor insanoğlu
can kırığı ezen yaşanmamış ömrüne


ıı-
ne zaman çevirsem yüzümü
gözlerim çamaşır ipine asılı üç fidan
ölmemiş geceler görüyorum şafakta
çiğnenmemiş ruhlar, kurbanlık insanlar
ve çığırtgan umutlar görüyorum topuklarımda
topuklarım gam yüzüyor.

ııı-

öyle ya
-ben de mutlu olayım diyorum!
düşür yüzündeki çizgileri, saçlarına üç gül tak
ister et sat, istersen madımak yak
ya da; yan gel yat, istersen!
-bir çizikte sen at insan yanına-

ıv
Öyle ya, bayat söylencelere takılıyor
şiirin sinirsek yanı.
kurutuyor ırmaklarını, nafile heyhat!
silkeliyor parmak uçlarımdan, mutlu
tozlarımı dökülüyor hayat.

vuruyor sırtıma her başkaldırışta, değnek
bir sen, bir sen kaldın day/AK
haydi ak, akyüz’üne
çiz mutluluğun resmini

Ümmü AŞCI
ÜMA
“haydi gülümse”