I
gece soyundu ateşinden;

ekmeğine katık ettiğim
a f o r i z m a
sürer üstüne hüznü
şiirin sitemi
feri bitmiş hisler
yokluğunda bakar gözler
banarak yediğin sevda aşın
şimdi ayrılık kaynatır ateşinde.


II


bir muştu bekler yüreğin
uzak diyarlarda öten bülbülden.
buğulu cam’lar ağlar
isyanın iç çekişlerinde;
yankısı vuran yüreğin.,
bir sen miydin seven,
ben her gece
n ö b e t l e r i n d e y i m.

III

yoksun!…

yoksun, avuçlarımda kaldı sevdan,
kokladığım sensin.
gün döndü ye döndü,
ışığına hasret kaldı
yüreğime ektiğin çiçeğin,
hak mıydı hak’tan istediğimiz ;
haksız adaletin.

sevgim ibadetim,
m/aşuk’um sensin.
ses ver ey dağlar,
geceleredir i h a n e t i m…


IV

hançerin kını nasırlı avuçlarına
vurur yüreğin demini
al işte al…
kestim verdim ellerine
ya öldür
yada al sakla yüreğine
artık şifa bulmaz sensiz
at istersen
y e d i e m i n e.

/toprak ana kurudu, su kalmadı vahada,
yıldızlar matemde, terk ettiler gözlerimi.
bak, bir peri kanat çırpıyor sevgi ile havada/

IV

güneş kaybolur kendi ateşinde.

Çoksun…
çoksun, hangi sen oynar rolünü?
ışıklı drama koynunda atmosferin
üç boyutlu prizma
yansıtır tan ışıklarında
sancılarında doğacak
gün/eş.....



ÜMMÜ AŞCI

(üma)