bir kazık ki;
çakanın elinde kalır acısı,
yüreklere inen şamataların
toprağın kokusu,
vurur ayaz bulutların gece rengine,
titreyen sancında savrulan
mancırak ortasında insanlık
bir sağa bir sola döner vidası
sus/tum
sus-tur-uldum.
tutuklu dilim

minicik serce yüreklerin
çırpınışlarında kalan düş kırıntısı
keskin bakışlarında kartal,
uçuşur,
leş aramakta yüreği,
süzülür vahşi endamıyla gök kubbede

sürüngenlerin kıralı şahmeranlara inat.
delici sevdası sürünür
ebem kuşağının rengine gizlenerek
üff desen söner dönüşür gerçeğe

sallanırken salkımlarında taze hanım eli
kokusu sarar mis gibi havayı,

pislik dolmuş ciğerler,
oksijen vurgunu olmuş,
sivri sinek misali
atar zehrini saf kan duygulara

genizlerde utangaç kırmızı kokusu
dorukta nefisler
düşlerin şah damarı kırık aymaz,
doymaz yutar evreni şehvetin

riya;
söylemlerine tutunmuş
timsah gözyaşları süzülür
yanaklardan usulca,

vezir-i azam sanki,
pişmiş kelle yüreği
dişlek ortada
gel de küfür etme şimdi aymazlığına

dilim sivri törpü tutmadı vesselam;

vurdu baltasını
enfeksiyon almış irinli yaralara
pis koku sardı etrafı her bir hücre infilakta
benlikler ise kangren.
nafile
kesip atmalı bu dili

hazır af çıkmışken indirildi cezası
müebbet’e vurulmuş mührü zincirin
tutuklu dilim .



ÜMMÜ AŞCI

(üma)