eteğimde eksik tarih toplar günahları aşina yalnızlığıma




bütün zamanlara bozgun
yılan vakitlerinde dinlenen aşk
teninde bir parça ateş aydınlanan
ve içinde çalkalanan mevsim çınlayan
vurmasın kimsesizliğime
yüreğimin




bana unutulmuş akşamlardan
ay parçası çocuklar getir
her biri dünyaya bedel
sen ki
dilime yığılan coğrafyasın
sesi yok
yüzü yok
vahşet beklentisinde hep
en uzun ömrümün sabahlarına
sevdan




oysa ellerin
resimler çizer yaşlandığımın
ne yana baksam
feri gitmiş gözlerimin
ışığım yok
sesi yok
karanlığın




balçık kokar arka bahçem
saksılarımda ölüm
gitmeliydin diye düşünürüm
gitmeliydin



kentin ışıklı sokaklarına
sığınamadığım düşler
sevişirken her gece
acıtır derinlerimi
avuçlarımı sıkarkan gözlerin
başka bakar dünyaya
yırtar sessizliğimin çığlığı
büyüttüğüm çiçekleri
gitmeliydin diye düşünürüm
gitmeliydin




çünkü ölmeliydin bir sebepten alınyazısı