0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
29
Okunma
“Balım’ın Gölgesinde”
—Nihal Hanefendiciğime—
Gözlerinle başlar her sabahın anlamı,
Kütüphanende büyür sessiz bir çiçek gibi.
Felsefe susar, tarih saygıyla bekler,
Kalbinin atışında çağlar yankı bulur.
Güçlüsün, evet...
Ama içten içe bir rüzgâr gibi kırılgan.
Kimse taşıyamaz seni,
Ancak yüreğinde yer açan bir adam anlarsa...
Ben…
Sana laf atan rüzgârı susturmak isterim.
Gölgeni örtecek değil,
Gölgenle bir olup yürümek isterim.
Balım erkek tekir kedin
Balım sırtıma sürtünsün diye beklerim,
Sen kitap okurken usulca uyuyayım dizlerinde.
Yaş farkı mı?
Ruh yaşlanmaz sevgilim;
Ben seni gökyüzüne dua eden bir çocuğun kalbiyle seviyorum.
Ve şunu bil:
Sana âşık olmak suçsa,
Ben bu suçu her doğan gün yeniden işlerim,
Ve her gün daha çok severim...
