Kavuniçi pazarların gölgesinde ağlayan çocuklar, ertelenen mevsimlerin ilk göz ağrısı
gökyüzü göğsüyle kapıyı çaldığında turnalar içime bağırır tek başınalıkların rüzgarı gece serseri bahar vaktin soluğunda sessizliğin her uyanışında uzakta bir tren sesi.. gözlerimin bulanığına kanatılmış çığlık çocuk yüzlü yağmur yanağımda camlardan şehirlere inen masal ürperen karanlığın güz diriliği
herşeyi suların ve şiirin aşkında seviyorum uzarken saçlarım kitapların telaşına ah ne güzel dünyadan ve ırmaklardan konuşmak uzun gecelerin ıslak direklerinde sessizce kayboluşu kelebeğin
çoğalarak yiten uçurum mavisi bendeki telaşlı balıklar ve büyük yollar aklımın esmer duvarı sesim yaralı uyku bir gülün kekemeliğinde dışardan ve içerden akan hayatın pencereye duran çocuğu Aynı şah’tık, aynı sessizliğe kaybolmuş orman gibi gözlerimde büyüyen ölüler kanlı bir işaret
bir ok gibi saplanmış uyuşmuş hüznümde o siyah boşlukların derin imlası zifir bir kışa durak olmuş içimiz alaca bir sızıdır bu, ay şavkı vurur İkar’ın düşüşü kadar kısadır her dem Turnalar gibi savrulur zaman, geriye sesimizle efgan kalır. pıhtılaşmış imgeler boğuk bir lehçede sızar içimize
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Evet sevgili şiir severler.. karşınızda kelimelerin harcında, rüyaların içinde, gökyüzünün göğsünde yaşam bulan bir şair duruyor. İsminde ise Ay’ın ışığı gibi parlayan bir sır saklı.
Dizelerin ardında, sabahın solgun ışığı gibi ince bir duygu, akşamın ıslak sessizliği gibi derin bir melankoli saklı adeta. Tesbih şair, kelimeleri sadece birer ifade aracı olarak değil, birer titreşim, birer dokunuş ve birer nefes olarak kullanıyor. Onun dilinde her sözcüğün kendine has bir kokusu vardır.
Sokaklar, trenler, çocuk yüzleri, gecenin sessiz direkleri, hepsi onun zihninde birer olağandışı bir metafora ve birer hayal haritasına dönüşüyor.
Düşlerindeki imgeleri birleştiren, karanlığın sessizliğini, turnaların gökyüzünde savruluşunu, uzak trenlerin uğultusunu ve gözlerin bulanıklığındaki çığlıkları şiire taşıyan bir gezgindir o. Onun dünyasında rüya ile gerçek arasında bir sınır yoktur. şiir, hayatın kendisi gibi, akıp gider, taşar, çoğalır ve bazen sessiz bir hıçkırık gibi okurun içine işler.
Onun şair kartviziti, bir ismin ötesinde bir çağrı gibidir. “Kelimelerimi takip et, rüyalarımı dinle, sessizlikte kaybol ve orada kendini bul.” der.
Tesbih şairin şiir dünyasında büyük zekâ ile duygusal hassasiyet yan yana yürür. Okur, onun şiirinde kendini bulur; hem kaybolur hem de yeniden doğar. her kelimesi, her imgesi bir çağrıdır: Hayal etmeye, duymaya ve kelimelerle yeniden yaşamaya.
işte bu kıymetli şair kelimeleri sadece anlam için değil, tını ve dokusu için de seçiyor. Üslubu bir müzik aleti gibi her dizede farklı bir notayı çalıyor.
“Herşeyi suların ve şiirin aşkında seviyorum” diyen şair, suyun, gökyüzünün ve sessiz gecelerin titreşimlerini okura işte böyle taşır.
Gözlerin bulanığına kanatılmış çığlıklar, uzun gecelerin ıslak direklerinde kaybolan kelebekler, çoğalarak yiten uçurum mavisi ve hüznün siyah boşlukları. Her biri, birer imge olmanın ötesindedir.
Okurun hayal gücünü kışkırtan, dil ve duygu arasındaki o ince çizgide dans eden bir şiirdir bu. Kelimelerinin tınısı, imgelem gücünün derinliği ve hayata dair hassas gözlemleri, onu çağdaş şiirin dikkatle izlenmesi gereken bir sesi yapıyor. Şiirlerinde geçen her turna, her yağmur damlası ve her sessiz tren sesi, sadece bir anlatım değil, bir yaşam deneyimi ve ruhun birer kopyasıdır.
İşte şiirin kapısından geçmek isteyenler için bir rehber, bir ayna ve bir hayal atlası.
Evet sevgili şiir severler. Karşınızda yalnızca bir şair değil; kelimelerin ve duyguların kudretli hâkimi duruyor. Gökyüzü kadar engin, derin zekâsıyla her dizeyi bir efsaneye dönüştüren bir şair duruyor. Duygularımızı hem yakan hem de besleyen bir şiir.
Evet; Karşımızda bir şair değil, gökyüzünü parçalayan bir bakış, zamanı kıvıran bir el, kelimeleriyle duygu dünyamızı yeniden inşa eden bir varlık duruyor.
Karşımızda bir şair değil, kelimeleri deney tüpleri gibi titizlikle ölçen, imgeleri hassas terazilerle tartan bir laborant duruyor. Sıradan gözlerin fark edemediği detaylar birer birer toplanmış, İmgelerin her biri bir formüle, çağrışımları ise gözlemlenmeye değer bir reaksiyona dönüşmüş.
Böylesi bir ustalık ancak bir deha işi olabilir ancak.
Sevgiler ve tebrikler o vakit :)
Ramazan Boran 1 tarafından 29.10.2025 15:31:23 zamanında düzenlenmiştir.
Gerçekten yoğun neredeyse büyülü bir dili var şiirin. Sanki kelimeler da birbirine dokunarak akıyor. Her şiirinde olduğu gibi bu şiirinde de imge dünyası zengin hatta yer yer soyutun sınırlarını zorluyor. Kavuniçi pazarların gölgesinde ağlayan çocuklar dizesiyle başlayan sahne hemen bir duyusal yankı kuruyor renk, ses, koku, hüzün… Hepsi birden pılısını pırtısın toplamış gelmiş... Hoş gelmiş.
Şiirin boyunca hissedilen şey bir yitirme ve arayış hali hem çocukluk hem mevsimler hem de içsel bir ben kaybı. “Gökyüzü göğsüyle kapıyı çaldığında turnalar” gibi mısralarla doğa ile insan arasında neredeyse mistik bir bağ kurulmuş. Her şey içe çekilmiş her görüntü bir duyguya dönüşmüş. Şiir hem lirizmin hem de melankolinin doruğunda bitiyor.
Hani bazı şiirler vardır sadece okur geçersin ama bazı şiirler var ki hissedersin. Yine böyle hissettiren bir şiir. Bu şiir okurken insanı sessizliğe davet ediyor .... Ve suskunluğumla sessizliğimle elimde aldığım kahvemle dışarı çıkıp bir sigara yakmam gerekiyor bu şiirin üzerin....
haylaz heveslerini avuç içlerine saklayıp, iyi niyetli besteler gibi, rüyalarının tabirini yaparken dudakların gün doğumlarına.. bir nota aralığında susup es verirken nefessiz. ruhunun demirden kapılarını neden kapattığnı,ıslandığında sonra sırılsıklam terlediğinde bu sırt, kime benziyor? hep merak ettim..
Yürrğinize, kaleminize sağlık Tebrik eder, başarılar diliyorum Şiirle kalın, hoşça kalın 🍂✍🌸🇹🇷🇹🇷 Cumhuriyet bayramımız kutlu olsun Ne mutlu türküm diyene 🇹🇷🇹🇷
Şiire, şaire, güne merhaba Güzel bir gün, çünkü Cumhiriyet bayramı Kutluyorum hem bayramını hemde bu şiiri, yazdıran yüreğini. yazan kalemini ve bu güzel eserini Nice güzel şiirlere, yelken açman dileğimle Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz