O acıdır ki
Devrildiğin yerde bıraktığını zannettiğin ne varsa
Dizendir hepsini
Bir bir şarjöre salınmış mermi gibi kursağına

Çünkü

Yarım kaldığını zannettiğin ne varsa
Tamamı o kadardır aslında
Kalanı ölene dek sırtta kambur

...


Sonra

Sonra bir hamle yapar siyah
Üç adım öne çıkar başı dik
Devirir masayı şamdanları
At kişner fil boynunu eğer
Piyonlar çoktandır esir
Hayli zaman olmuştur kale fethedileli
Şah devrik lider

Akreple yelkovan mezar kazma telaşında

Bir cellat belirir sonra
Eciş mi eçiş
Büçüş mü bücüş
İzbandut mu izbandut

Yüzünde maske
Ayak sesinde riya
Elinde urgan
Önünde tabure

Mahkum boynuna asar son repliğini
Bir devrimci değildik belki amma
Her sevişmemiz isyandı
Her sevişimiz devrim

Sabredemez
Devirir tabureyi cellat

Kader sahneyi terk eder
Dahil olur oyuna keder
Başlar zılgıtın konçertosu
Reverans yapar
Selam verir darağacı

Perde iner
Sahneye atılır karanfiller
Islıklar yankı yapar
Çınlar kulaklar
Alkışlara eşlik eder metronom
- Oysa provası dahi yapılmamıştır oyunun doğaçlama başlar her şey
Ve göz ve dudak ve kalp
Şeytan üçgeninin tam ortasında biter sonra-

Seyirci mahzun
Seyirci efkarlı
Seyirci tuz buz

Gözler yaşlı terk edilir
Boşalır salon
Işıklar söner
Vestiyerden alınır eskiler

Asma kilit vurulur kapıya

Savrulur
Üstünde
Umutsuz Aşklar Senfonisi yazan afiş
Uçar gider rüzgarla salınarak

Gözler silinir
Burunlar çekilir
Paltolar iliklenir
Yakalar kalkar
Şemsiye açılır
Girilir kol kola
Yola düşülür

Unutulur her şey kısa süre sonra

Ne oyun kalır akılda
Ne oyuncu

Bir hiçliktir arda kalan

Tıpkı yaşarken olduğu gibi