İÇİNDEKİLER

Melankolik metafor
Bol bol mosmor
Eflatuni gök mavisi
Yer yer yeşil
Paslı beyaz
Sevişme dalkavukluğu
Bağrı delik ruhani ayaz
Dede yadigarı müzik kutusu
İdam ipi
İlmik ilmik nefret


Gökkuşağının yoldaşı uçurtma
Mesafelere yapışık kilit taşı
Mat bir ufuğa yerleşmiş efkar
Kürdili Hicazkar rakı sofrası
Bitmeyen gece
Posta kuşları
Tükenmeyen hicaz
Boğaza nazır düğüm düğüm hece
Ulaşılmayan kehribar tılsımı



Aşk
Umut
İhtiras
Nefret
Veda


ÖN SÖZ


Hatim indirdim defalarca
Aşk adına yazılmış kitapları

Zaten adın geçmeyen bütün şiirler yasaklıydı



ÖYKÜ


DÜN

Bir varmış
Bir yokmuş
Yaşanmışlık sırdaşı


BUGÜN

Durmadan
Dan
Dan
Dan diye
Hatalarını kafana kakan
Bir ayağı çukurda
Kambur bir zangoçtan miras çan


ŞİMDİ

Sana yazılmış mektuplarımı taşıyor
Posta kuşları
Ayaklarına prangalı zarfların beyazı paslı



YARIN

Avucumdan düşmüş gül gibi solan
Eflatundan kalma
Mora yol veren göğün deli mavisi misali
Bir görünüp bir yok olan



AŞK

İçinde oldukça içini yakan
Dışına çıkınca hayatını karartan



SEVMEK

Var olmanın vaz geçilmez yoğunluğu
Nefes almanın çoğunluğu



SEVİŞMEK

Dede yadigarı müzik kutusundan
Çarşafa saçılan ritme ayak uydurarak
Mitolojik ritüel barındıran
Tutuklu bir tutku



NEFRET

Hayatta olmanın yol yorgunluğu



YALNIZLIK

El işi bir nakış gibi
Hece hece işlenmiş
Ölüm mahkumunun boğazına geçirilmiş
İlmiği sımsıkı idam ipi


SENSİZLİK

Yüreğe tutunan koyu beyaz
Melankolik ayaz
İnsanın bağrında deşik açıp
Kalbi özleme kenetleyen kilit taşı


UMUT

Yine
Yeniden
Daima
Beklemek
Dönmeyeceğini bilerek


TESELLİ

Fasılasız geceler boyu
Kürdili Hicazkar faslını neşreden
Efkarı meze yapan rakı sofrası


HUZUR

Avucumu terk etmeyen
Senli geçkin günlerin sıcaklığı


BEN

Akıl hastanesinde
Elektrik verilen deliler misali
Aklı bir türlü yerine konulamayan


SEN

Üstüne basılmış hayatımın
Kulağıma fısıldadığı kehribar tılsımı


BİZ

Küflü yeşile çalan begonyaların beyazı
Hiç yaşanmamışlıklar kutsal kitabının
Ruhani meczupları


O

Elimi elinden koparan dalkavuk hayat



5 - N (!) - 1 - K (!)[ /kalin ]



NE

Ellerimden yitip giden
Resmi bulutların bağrına kazılmış aşk


NASIL

Aşırı dozda hüznü
Düşük voltajlı ihtirasla
Ellerine teslim ederek


NEDEN

Her şeyi
Kalemi başkasının elindeki hayata bırakıp
Hayalleri
Gökkuşağının altına serip
Bulutlar ve uçurtmalara bağlamaktan


NEREDE

Hiçliğin ortasındaki bir denizin
Dalgalarıyla sürüklediği ruhun tenhası
Her şeyin başlayıp bittiği yerde
Onun gözlerinde


NE ZAMAN

Çoğul mişli geçmiş zamanı tüketip
Isdıraba dönen tekil şimdiki zamana varıldığı
Hiç beklemedik hiçlik çağında


KİM

Son pişmanlık girdabına düşmüş
Aşk hazzının ve esrik öpüşlerin kölesi biz


SON SÖZ

Ben
Sende yitik sevgili


Sen
Dik açılı mabedimin
İlk
Tek
Ve son müridi


DİPNOT

Çığlık çığlığa sesleniyorum
Uçurtmalara tutunarak girdiğin hayatımı
Gökkuşağının altından geçerek terk eden sana


Adın kadar biliyorsun
Kalmadı
Adım adım
Kokunun sinmediği zerrem

Unutma bunu
Unutma