yorgun bir nemin tenhalığına, ellerinle ölüyorum. dünya titriyor içimde; lisânımda, akşamdan kalma ırmak bestesi.
içime koşan çığlığın bahar mühründe ağaç ıslığı, iki yaka boyunca serçeler kuyunun sevimli hıçkırığını ısıtıyor çocuk oyunlarının göğsünde.
yokluğa uyanan sisli akşamların mavi penceresi dökülüyor yüzüme. suskun duvarların kelebeğine uyanan menekşe, çadırlı hayallerle yükselirken çarpar kıyılara telaş. yeniden doğmanın beyaz dalına kaybolur uçurtmalar; yıldızlar koşar kaçıncı geceden, karanlığa...
semerelerin avuçlarından, tay kuşu tebessümleri savrulur rüzgâra. bir toprakla büyür güneşin harâreti, yaprağın şarkı söyleyen moru... rüzgâr üfürüğüyle mum kavurur kendini geceye. kızılından, şarabın dem vaktine ateş düşerken su yürüyor.
bir sarnıç bahçesi oluyor gözlerim.
ince ince yağan yağmur iskeleleri, ses veren gül kalabalığı kulağıma eğildikçe bir çocuk ruhuma kaçıyor. badem çiçekli gölgelerde bir şeyler oluyor, bir sır uyanıyor uzağı görüyorum idrak pervazında.
sabah, en çok uçurtmaların kuyruğunda gizlenir biz gözümüzü saklarken gerçeğe...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
semerelerin avuçlarından, tay kuşu tebessümleri savrulur rüzgâra. bir toprakla büyür güneşin harâreti, yaprağın şarkı söyleyen moru... rüzgâr üfürüğüyle mum kavurur kendini geceye. kızılından, şarabın dem vaktine ateş düşerken su yürüyor.
Yüreğine sağlık kalemin daim olsun inşallah. 💐 sevgiler sunarım
Değerli kalemden, güzel bir eser Biz de okuduk, kutladık ve alkışladık, yazan kalemini ve yazdıran yüreğini, yalansız ve riyasız Gönlün abat olsun, huzurla dolsun, ilhamın bol, tüm şiirlerin benzersiz ve de ŞAHESER olsun Şiirle kal, sevgiyle kal, sağlıcakla ve de hoşça kal
Göğsümde filizlenen sessizliğin nabzına kulak veriyorum. Her harfi sabah kokan düşler, dudaklarımdan usulca düşüyor zamana. Ve anlıyorum senden sonra öğrendiğim en kadim hakikat, hiçbir sevinci ana dilimde söyleyemeyecek oluşumdur.
Şiir üzerine söylenen her söz aslında o şiirin değil, o sözü söyleyenin aynadaki yansımasıdır. Yorum bir bakış sunar ama o bakışın derinliği şiirin değil, bakış sahibinin iç menziline bağlıdır.
Zaman zaman bir şiiri birkaç kelimeyle tanımlamak, onu bir iki soyut cümleye indirgeyerek çözümlediğini sanmak yaygın bir eğilimdir. Oysa şiir, ne sadece bir “duygu zinciridir ne de yalnızca çağrışımların gelişigüzel yürüyüşüdür. Şiir, sezgiyle örülmüş bir iç mimaridir. kelimelerden kurulu bir bilinçaltı haritasıdır. İçine girilmeden, içinde kalınmadan ya da onunla bir süre susulmadan anlamak pek mümkün değildir.
Bir şiirin içine doğmak, onun içindeki karanlığı da ışığı da taşıyabilmeyi gerektirir. Şiir, sadece bir çocukluk hatırası, bir melankoli oyuncağı değildir. Bazen hafızanın en kırık yerinden fışkıran bir tanıklıktır. Onu “ister gibi” okumakla, gerçekten ona “varmak” arasında bir uçurum vardır.
ve bir şiiri değerlendirirken onu “site formuna” sığdırmaya çalışmak yani onu derecelendirmeye, sıralamaya, etiketlemeye kalkmak .. şiirin doğasına ters düşen bir durumdur. Çünkü şiir asla yarışmaz. Şair “en” olmaz. Şair, madalya için yazmaz. Bir dize, başka bir dizeden üstün değildir asla. Şiir, sadece çağrışmaz aynı zamanda çağırır da. Şiiri göz ucuyla tararken kurulmuş birkaç soyut cümle, onu analiz etmek değil, onu yüzeyde boğmaktır.
Üslubunda gizlenen hafif bir üstten bakış, yorumun içeriğinden çok tonu üzerinde düşündürür. Belki bu da şiirin bize söylediği başka bir şeydir. Anlam dediğimiz şey sadece ne söylendiğinde değil nasıl söylendiğinde de gizlidir.
Şiiri değerlendirmek adına yapılan bazı yorumlar, şiirin kendisinden çok, şiirin yazarını hedef alır. Bu da şiirin değil, kişisel takıntıların ya da göz ucuyla yapılmış okumanın izlerini taşır. Ne var ki şiir, bundan da rahatsız olmaz. Zira şiir okunduğu gibi değil anlaşıldığı kadar yaşar.
Şiiri çözümlemek isteyen biri önce onun yapısından ziyade nabzını dinlemelidir.
Şiir çoğu zaman bir şey söylemez. Ama söylemediği şeyle insanı susturur. Dili vardır, ama anlatma iddiası yoktur. Çünkü şiir, yaşatmak, duyurmak, sezdirmek için vardır.
Bu noktada, “şiir ne demek istiyor?” sorusu şiirin doğasına en uzak sorulardan biridir. Zira şiir bir mesaj bildirisinden uzak bir bilinç hâlidir. Ona “ne diyor” diye değil, “ne hissettiriyor” diye yaklaşmak gerekir.
Asıl soru şudur; Sen şiirde neyle karşılaştın?
Şiirin tek cevabı; Beni anlaman gerekmiyor. Ama lütfen beni hisset!
Şiire yaptığınız yorum hem eğitici hem de öğretici niteliktedir
İkincisi de maalesef şiire yapılan haksız manalar barındıran mevzular için de kibarca ifade ile çok kıymetli olduğunu düşündüğüm açıklamalar da yapıyorsunuz
Bunlardan inanın çok mutlu oluyorum Bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum felsefesi şiarımızdır
Ben de onun için çok şaşırdım ya abi. Hem imza demişsiniz, hem günüm şiiri demişsiniz, hem de böyle bir yorum gelince. :)
Düşünceniz bu minvalde ise o zaman bir yanlış anlaşılma var.Ya abi öyle bir yazmışsınız ki, bize mi gönderme yapıyorsunuz, yoksa bir başkalarına mı, insanın aklına bir sürü soru işareti geliyor. Eldeki malzeme derken ben şiir için söylendiğini düşündüm.orayı işaret ediyormuş gibi geldi bana.
O zaman kusura kalmayın , hem ben, hem de tesbih şair, böyle düşünmek zorunda kaldık.
Şiirin içeriği, anlatımı ya da edebi kalitesi yeterli değil; öyle çok derin anlamlar aramayın, fazladan bir estetik ya da sanatsal incelik yüklemeye çalışmayın, çünkü "eldeki malzeme" buna uygun değil, Eldeki malzeme Bursa kumaşı mı ki...” – Bu cümlede mecaz yoluyla, şiirin “kalitesiz” veya “sıradan” olduğunu mu ima ediyorsunuz? – Bursa kumaşı, kaliteli ve değerli kumaş anlamında kullanılmış ise eğer,. Yani diyorsunuz ki:
"Bu şiir, öyle değerli, işlenesi bir metin değil ki üzerine bu kadar estetik yorum yapılsın."
bir terzi endamı sunumu olsun” diyorsunuz . – Burada da şiire yapılan yorumun “fazla incelikli” ya da “fazla özenli” olduğunu eleştiriyor. Terzilikte "endam" ölçüsü, kumaşa zarafetle şekil vermektir. Bu benzetmeyle benim yorumumu çok abartılı, şiirin hak etmediği kadar özenli bulduğunu mu söylüyorsunuz?
Yahu malzeme bu, zorlamayın fazla diyorsunuz. Bu cümleyle de açıkça hem şiiri hem de benim yorumunu küçümsüyor. “Malzeme bu” diyerek hem şiirin içeriğini yetersiz bulduğunuzu söylüyor hem de sbenim bu şiir üzerine yaptığın yorumun gereksiz olduğunu mu ima ediyorsunuz? – “Zorlamayın” diyerek, anlam katma çabamı küçümsüyor, abartı olarak mı görüyorsumuz? sizden bir açıklama bekliyoruz, hem kendi adıma hem de şiirin sahibi adına.
Bukowski’nin mezar taşındaki tek kelimelik “Don’t Try” (Zorlama) ifadesine sığınıp bir şiirin ya da bir yorumun derinliğini küçümsemek, hem Bukowski’ye hem şiire hem de insana dair olan çabaların anlamını ıskalamak olur.
Çünkü şiir, yalnızca "söylenen" değil, aynı zamanda "susulan" şeydir. Onu anlamak için bazen terzilik değil, dokumacılık gerekir; sabırla, emekle, ilmek ilmek. Her şiir bursa kumaşı olmayabilir, ama sırf ipek değil diye onu paçavra sanmak da başka bir çelişki biçimi olsa gerek :)
Benim yazdığım yorum, bir şiirin anlamından çok, onun varlık nedenine dokunmaya çalışıyordu. Bu bir çaba ise, evet, içtenlikle ve bilinçle ortaya konmuş bir çabadır. diye düşünüyorum.Bukowski'nin “zorlama” deyişi, samimiyetsiz gösterilere yöneliktir; hissizliğe değil.
Yorumlar şiirin önüne geçmemeli, evet. Ama şiire emek verenin samimiyeti, başkalarının yüzeysel alaylarına kurban edilmemeli.
Oysa bu şiirin kıymetli şaiiri bir önceki Alize şiirinde sizi yücelten, onore eden ne güzel cümleler kullanmıştı sizin için.Karsılığı bu olmamalıydı Müslüm bey. Kusura bakmayın ama bu cevabınız her ikimizi de üzmüştür.
Şiire yaptığınız yorum hem eğitici hem de öğretici niteliktedir
İkincisi de maalesef şiire yapılan haksız manalar barındıran mevzular için de kibarca ifade ile çok kıymetli olduğunu düşündüğüm açıklamalar da yapıyorsunuz
Bunlardan inanın çok mutlu oluyorum Bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum felsefesi şiarımızdır
Ben de onun için çok şaşırdım ya abi. Hem imza demişsiniz, hem günüm şiiri demişsiniz, hem de böyle bir yorum gelince. :)
Düşünceniz bu minvalde ise o zaman bir yanlış anlaşılma var.Ya abi öyle bir yazmışsınız ki, bize mi gönderme yapıyorsunuz, yoksa bir başkalarına mı, insanın aklına bir sürü soru işareti geliyor. Eldeki malzeme derken ben şiir için söylendiğini düşündüm.orayı işaret ediyormuş gibi geldi bana.
O zaman kusura kalmayın , hem ben, hem de tesbih şair, böyle düşünmek zorunda kaldık.
Şiirin içeriği, anlatımı ya da edebi kalitesi yeterli değil; öyle çok derin anlamlar aramayın, fazladan bir estetik ya da sanatsal incelik yüklemeye çalışmayın, çünkü "eldeki malzeme" buna uygun değil, Eldeki malzeme Bursa kumaşı mı ki...” – Bu cümlede mecaz yoluyla, şiirin “kalitesiz” veya “sıradan” olduğunu mu ima ediyorsunuz? – Bursa kumaşı, kaliteli ve değerli kumaş anlamında kullanılmış ise eğer,. Yani diyorsunuz ki:
"Bu şiir, öyle değerli, işlenesi bir metin değil ki üzerine bu kadar estetik yorum yapılsın."
bir terzi endamı sunumu olsun” diyorsunuz . – Burada da şiire yapılan yorumun “fazla incelikli” ya da “fazla özenli” olduğunu eleştiriyor. Terzilikte "endam" ölçüsü, kumaşa zarafetle şekil vermektir. Bu benzetmeyle benim yorumumu çok abartılı, şiirin hak etmediği kadar özenli bulduğunu mu söylüyorsunuz?
Yahu malzeme bu, zorlamayın fazla diyorsunuz. Bu cümleyle de açıkça hem şiiri hem de benim yorumunu küçümsüyor. “Malzeme bu” diyerek hem şiirin içeriğini yetersiz bulduğunuzu söylüyor hem de sbenim bu şiir üzerine yaptığın yorumun gereksiz olduğunu mu ima ediyorsunuz? – “Zorlamayın” diyerek, anlam katma çabamı küçümsüyor, abartı olarak mı görüyorsumuz? sizden bir açıklama bekliyoruz, hem kendi adıma hem de şiirin sahibi adına.
Bukowski’nin mezar taşındaki tek kelimelik “Don’t Try” (Zorlama) ifadesine sığınıp bir şiirin ya da bir yorumun derinliğini küçümsemek, hem Bukowski’ye hem şiire hem de insana dair olan çabaların anlamını ıskalamak olur.
Çünkü şiir, yalnızca "söylenen" değil, aynı zamanda "susulan" şeydir. Onu anlamak için bazen terzilik değil, dokumacılık gerekir; sabırla, emekle, ilmek ilmek. Her şiir bursa kumaşı olmayabilir, ama sırf ipek değil diye onu paçavra sanmak da başka bir çelişki biçimi olsa gerek :)
Benim yazdığım yorum, bir şiirin anlamından çok, onun varlık nedenine dokunmaya çalışıyordu. Bu bir çaba ise, evet, içtenlikle ve bilinçle ortaya konmuş bir çabadır. diye düşünüyorum.Bukowski'nin “zorlama” deyişi, samimiyetsiz gösterilere yöneliktir; hissizliğe değil.
Yorumlar şiirin önüne geçmemeli, evet. Ama şiire emek verenin samimiyeti, başkalarının yüzeysel alaylarına kurban edilmemeli.
Oysa bu şiirin kıymetli şaiiri bir önceki Alize şiirinde sizi yücelten, onore eden ne güzel cümleler kullanmıştı sizin için.Karsılığı bu olmamalıydı Müslüm bey. Kusura bakmayın ama bu cevabınız her ikimizi de üzmüştür.
Şiirler çağrıştırır. Bu şiirde çağrışımlar duyguyla yürümüş. Şiirdeki objeler birer duygu zinciri. Çocukluğuna doğmak ister gibi. Site formunda en'ler var. Sitenin en hüzünlü şairi diyen oldu mu? Saygılar.
Bir şeyleri idrak etmenin tepelerinde geziniyordu şiirin. Uzakları yakın eden o pervaz bizi uçurtmalara götürür mü dersin renk renk? Sevgiler selamlar tesbih. Seyahat ettirdin bizi yine gökyüzünde.🌾✍️🎶♥️
Bir duyusal bellekten iç içe geçmiş manzaraların içsel dünyaya yansıması var bu şiirde.Şiirin başlangıcı bireysel bir sarsıntıyı çağrıştırırken ikinci bölüm içsel acıyı ve bazı kelimelerle (serçe,çocuk oyunları,kuyu vb) onun saflığa dönüşümünü yansıtmış.Üçüncü bölümde umut ve telaş zamanın penceresinden sisli bir akşam gibi sızıyor şiire.Şiirin ruhu dördüncü bölümde can bulmuş.Masalsı söylemler şiiri yürütmüş.Beşinci bölümdeki içe dönüş şairin saklama koruma mekanı olmuş . ben çok beğendim bu şiiri. güne düşmesi muhtemeldir.
tebrik ediyorum
Koray Kzlcan tarafından 16.9.2025 15:07:23 zamanında düzenlenmiştir.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz
