Üç şehir düştü kalbimin yoluna,
Biri ayrılık, biri özlem uğruna.
Üçüncüsü sensin, en derin duada,
Kalpten kalbe uzanan bir sevda.

İlk şehirde ayrılıkla yandım,
Her köşesinde suskunlukta kaldım.
İkinci şehirde özlemle ağladım,
Üçüncüsünde huzurla kavuşacağım.

Bir şehir gecelerin soğuk nefesi,
Diğeri yıldızların sönük hecesi.
Üçüncüsü kalbimin şehridir besbelli,
Seninle doğan saadetin adresi.

Yollar bitmez, duraklar tükenmez,
Her şehirde hasretim dinmez.
Ama kalpten kalbe köprü eğilmez,
Sevdanla her şehir yeniden gülmez.

Bir şehrin sokakları yokluğunu taşır,
Diğeri özleminle yanar, susar.
Üçüncü şehirde gül açar bahar,
Seninle başlar, sonsuzluğa akar.

Trenler geçer, yollar uzar,
Bir şehirde ayrılıklar susar.
Öteki özlemle yüreği sarsar,
Üçüncüsü vuslatla kalpleri sarar.

Bir şehirde gözyaşım aktı,
Diğerinde dualarım saklı.
Üçüncüsünde saadetim baki,
Kalpten kalbe açılan kapı.

Üç şehir, üç yol, üç seher,
Her birinde sana çıkan bir izler.
Birincisi ayrılık, ikincisi özlem,
Üçüncüsünde doğar ebedî alem.

Yollar haritaya sığmaz oldu,
Gönlüm hasretle yanıp doldu.
Üçüncü şehirde sükûnet buldu,
Sevda kalbimden kalbine kondu.

Bir şehirde gurbetin sızısı,
Diğerinde gözlerimin kırgısı.
Üçüncüsünde saadetin yıldızı,
Doğar kalbimizde vuslat ışığı.

Üç şehirden geçtim, üç sevda tattım,
Her durağında seni daha çok andım.
Üçüncüsünde huzurla kandım,
Kalpten kalbe yol buldum.

Ve bil ki bu üç şehirden öte,
Bir tek kalbin var gerçek kıymette.
Kalpten kalbe uzanan bu hikâyette,
Saadet saklı, ebediyet hasrette.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(28 Ağustos 2025)