Sükûtun eşiğinde başladı yolculuğum,
Kirpiğinin gölgesinde titreyen bir mizan aradım.
Fâni tenime sığmayan bir yangın vardı içimde,
Kalbim, seninle kıyama duran gizli bir sırra çağrıldı.

Sözlerin perde perde açıldıkça,
Cihan ufkunda yeni bir gökyüzü doğdu.
Harabelerimin ortasında filizlenen bir dua gibiydin,
Yıkıntılarım arasında yükselen bir payitaht oldun.

Ten kayboldu; bahaneler eridi nefesinle,
Her adımım sırat köprüsünde bir imtihan oldu.
İnkâr etse de nefsim, ruhum çoktan secdeye durmuştu
Aşk, içimde ilahi Divana doğru akıyordu.

Şimalden esen rüzgâr şarkını taşıdı,
Cenubun sıcaklığı kalbime pamuk gibi sindi.
Yığından ibaret sandığım dünyanın ortasında
Sende, ebediyetin ince çizgisini gördüm.

Seninle başlayan sefer, sensiz bende tamamlandı;
Aşkın saltanatı beden değil, ruh istermiş meğer.
Kirpiklerinden süzülen her ışık bir ayet oldu,
Kalbimin mahşeri o anda yeniden kuruldu.

Payitahtım dedim sana, fakat bilmezdim o vakit
Payitahtların da bir sahibinin olduğunu.
Sen sadece bir aynaydın; ilahi nurun akisleri
Kirpiklerinden kırılarak bana dökülüyordu.

Harabe gönlümde kıvılcımlar çaktı,
Secdeden baş kaldırmadan yürüdüm ardınca.
Saltanat sandığım şey ne bir yüz ne bir tenmiş;
Hakikatin nefesiymiş, ruhumu dirilten.

Bir gün anladım
Aşk senden ibaret değildi yalnızca,
Sen aşkın bana uzattığı bir perdeydin.
Araladıkça seni, ardında doğan ışık
Beni İlahi Divan’ın eşiğine götürdü.

Şimal çöktü, cenup sustu, cihan durdu
Kıyam et der gibi baktı sonsuzluk yüzüme.
Nefesim kesildi, ben bittim, ben yok oldum,
Aşkın sahibi var dedi içimden bir nida ile.

Şimdi biliyorum ki
Fâni ten bir konak, aşk bir yol,
Sen ise o yolun üzerinde durduğum ilk duraktın.

Senden geçip O’na vardığımda anladım
Aşk, önce kadında başlar;
Sonra Allah’a ulaşır bedende.

Kalbimin mahşerinde hüküm veren O’dur artık,
Sen bir işaret, bir sır, bir ses idin.
Payitahtım sandığım gözlerin bile
Hakikat güneşi doğunca bir gölgeye dönüştü.

Ve şimdi, sükût ile konuşurum O’nunla
Nefesim zikre döner, adımlarım secdeye.
Aşkın bende kurduğu bu ilahi saltanatta
Ne sen eksiksin ne ben fazlayım
Her şey O’nda.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(6 Aralık 2025)