Halkın gözyaşıyla kule dikenler, sizleredir bu şiirim.
Servet ve şehvette sınır tanımayan züğürtler, sizlere…
Dinleyin beni, örneği Peygamberden verip hayatı Firavun gibi yaşayanlar.
Sizlerde dileyin, mazluma aç karnına dua ettirip kendine şatafatlı sofra kuranlar.
Unuttum sanmayın, bana gelince din imandan dem vurup kendine liman kuran tırrikleri…
Onları da unutmam, çaresiz kaldığı için tükenen insanları kendisine kalkan olarak kullanıp ezenleri de ben.
Ey kendini efendi, garibanı da köle zanneden, devenin önünde giden ziller, açın kulaklarınızı da dinleyin beni.
Çünkü bu şiirimde sizler için dersler var. Tabii bilirseniz okumasını!
Cuma’da saf tutup Pazartesi haram yutanlar, sizleredir bu sözler.
Sol elle yemek yemeyin diye fetva verip sağ elle faiz sayanları nereye koyacağız diye düşünmeyin canlar…
Yüce Allah, ekerseniz toprağa tohumu, ondan size fındık verir. Ama fındığı kırıp ağzınıza vermez!
Gökyüzüne merdiven kurup yere çukur kazanlara fırsatı kim veriyor, ona bakın biraz.
Nerdeler?
Dünyalığını ahiretliğine değiştirenler ve altın kadehle zehir sunanları görmeyecek kadar kör müsünüz?
Huzuru başkasının mutluluğunu bozmakta bulanlar, bilin ki toprağın altı da var!
Zorunuza gitmesin yazdıklarım, sizler ki ellerinizle gömdüğünüz umutları unutup kendisine tahtlar kuranlarsınız, bana sabır dersi verip sabırsızca talan edensiniz. Boynunuz altında kalsın inşallah.
Dinleyin beni, minberde gözyaşı döküp arka odada altın sayanlar.
Kutsal sözleri pazara sürüp üç kuruşa iman satanlar.
Sizler ki tespihle günah örter, zekâtla kibir yıkarsınız.
Gariban duasıyla kendinize cennet biçensiniz.
Hani nerde o dilinizle övdüğünüz adalet, ey ahkâm kesenler?
Ey din tacirleri, vicdanla cüzdan arasında gidip gelenler,
Allah rızası için deyip kasayı dolduranlar, sizi de görür elbet, günü geldiğinde bugün için görmeyen gözler, dindar görünüp gerçek dindarları aldatan dinsizleri de!
Hırka hikâyeleri anlatanları dinlediği için beyni yıkanan kardeşim, sanma sen masumsun.
Asıl suç sende ve kendi gölgesinin ağırlığının farkında olmadığı için başkasının gölgesini ağır zannedenlerdedir.
Sizlere yazmak istediğim çok şey var ama kıyamıyorum.
Biliyorum, sizler saf duygularınızla alet oldunuz bir “hıyar” kadar değerli olmayan, bir muskayı bile para karşılığı size satan cello cülloya…
Kürsüde erdem satıp gölgede hile dokuyanlar ve dua ile kandırıp kasayla doyanlara.
Mesele derin ve daha çok şey var darağacımda yazmak istediğim.
Ancak uzun yazıları okumuyor ahali.
Bu yüzden burada kesiyor, şiirin devamını “Mazlumun bedduası, sizin sonunuzu yazan son satırdır!”
Ne bir fazla ne bir eksik, hak ettiğinizi çekin yeter,
Münafıklar, Fasıklar, Zındıklar ve elinde işi ağzında dişi olmadığı halde bunlara güç verenleri başka bir şiirime bırakarak bitiriyorum.
Saygı ve sevgilerimle, toplumun kanayan yarasına merhem olan ve olmaya çalışan herkes.
Çerpene’nin sizlere selamları var.