30
Yorum
87
Beğeni
5,0
Puan
2376
Okunma


Her bayram geldiğinde
Annem misâli düşer yüzüm toprağa
Annemin anısına
Bayram olsun mu?
Yağmur ağlıyor ikimize
Senden sonra sığındığım bütün
limanlar
Acımasız ve soğuktu anne
Salkım saçak dallarındayım
Gözü yaşlı görme emanetini
Bilseydim ömrüm mahşer
Ben dalından düşmüş bir yaprak
Kim çalabilirdi ki benim kapımı
Kökünden sök örüklerimi
Şefkatli dokunuşların yok
Soy ağaçlarım kökünden devrildi
Büyüdüm ama ne haldeyim anne
Adım nursuz sıfatım yarsız
Göğsümden emenlerim benden gayri
Sofradan gayri elim ekmek tutmuyor
Kutlu bir bayram sabahı
Can yakan çığlıklarımı duyanım olsun
istiyorum
Sen yoksan say ki ben hiç büyümedim
anne
Canımdan can verdim aleme
Can damarımda yeşile kesmiş fidanlar
Hoyrat bakma gözlerime ne olur
Apalak yavrundum ya hani senin
Kanatlarım teleksiz sana uçamıyorum
anne
Üşüdüm anne
Bin ölmüşlüğü yok sayıp
Sığındım bir çınar ağacının yapraklarına
Sorma bana zulumü
Zalimimi de sorma
Yemin olsun ki ağlamıyorum
Ahh sevmek sevilmek diyeceğim de
Köklerim çok derinde be annem
En yakınımdakini bile yok saymışken
Senden gayrisini yar bilemiyorum
Annem can(sızım)
O kadar acı ki, ben ağlarken
Birilerinin benim için üzüldüğünü bilmek
Keşke bir fincan, bir kahve
Bir fal, bir de umut olsaydı hayat
Birde yağmur ile birlikte sen yağsaydın
ömrüme
Gerisinin kastı var canıma
Annem güzel annem
Eminim ki hala güzelsindir
Toprağa inat, lahit’e inat
Ölümün soğuk yüzüne inat
Keşke, küçük bir şansımız daha olsaydı
Sıcakcık severdim seni yine ben anne
#hüzünlükent
Yağmur ağlamasın günlüğünden
Bayram olsun mu?
🍂
5.0
100% (59)