Önümden bilmediğim yolcular,
Gözlerimden sen geçiyordun.
Baktığım her insanda her surette seni görüyordum.
Mütebessim kadınların hepsi sana benziyordu.
Gamzelerinden sen doğuyor,
Konuşurken dudaklarından sen akıyordun.
Onlar, sadece bakışlarımın gölgesinden gelip geçiyordu,
Sen ise kalıyordun.

Naftalin kokuyordu sokaklar,
Geçmişten gelen eski sandık dibi bir sevda.
Her yolcuyu sen zannedip, hırpaladım
sol yanımı.
Yansıman sokak aralarına kadar taşıyordu.
Hayal mi görüyorum diye korktum
Lakin, korktuğum kadar vardın.
Korktuğum kadar vardım,
Var olduğum kadar cesur.

Kerpiç duvarlar vardı, çamur sıvalı.
Bir zamanlar ismini büyük harflerle yazdığım
Bilmem hatırlarmısın
İşte bu duvarlar, o duvarlar.
Görüyorum ki, senden bir iz kalmamış
Yağmurlar yağmış, belki de rüzgâr almış,
Sana dair her şey silinse de,
Ben hâlâ o duvar dibin de sana şiirler yazıyorum,
Hemde yüreğimin en sağlam duvarına
Adını aşk diye kazıyorum.

Bazen sana küsüyorum
Ki...kendime küşmüşlüğüm zaten aşikar
Yok saysam da şiirler yazan parmaklarımı
Ağlayan gözlerimi silmek için
Önce ellerimi, sonra parmaklarımı affediyorum.


Semavi düşlere yol alıyorum.
Bildiğim bir dua okumalıyım
Bir ritüel, bir ayin.
Ne fark eder?
Yalan olmayan bir hakikat varsa,
O da seni seviyorum.

Seni sevmek zorunda değildim,
Sadece fazla hissediyordum.
Hissetmenin de ötesinde,
Sanki her dokunuşun bana bir hayat bağışlıyordu.
Şahit olsun gök ve Rab.
Geceleri gözlerinde,
Gündüzleri bakışlarında katletmişliğim var.
Sen kendini bana bağışlamasan da.
Sensiz bir dünyada yaşamak kolay mı?

Yolun sonundayım,
Biliyorum günahkârım.
Senden başka sığınacağım bir mabed yok.
Sitem etsem kim ne der ki?
İsyanıma ev sahipliği yaparken gökkubbe
Asi yağmurlar başladı.
Bulutların saçlarından acılar akıyor olsa da,
Ahu gözlü kızlar
Ökçelerine inen etek uçlarıyla sokakları,
Saçlarının ahengiyle kalbimin sesini süpürüyordu.
Şaşkındı çöpçüler,
Yeni bir filmin fragmanı gibi izliyordum onları.
Ama senin sevgimi ziyan edişin yok mu?

Ah gönlümün dinmez sızısı.
Çıktığım her yolda
Kaybolduğum sokağım
Bildiğim tek adresim.
Açık yara saklanır mı?
Ben aşkının yoksuluyum.
Oysaki seni tanımadan önce
Fakirliği azap bilirdim.
Ah, yüreğimdeki geçmez acım.
İşte bu acıyı tanıyana dek.






Hüzünlükent Narin