Burası benim şehrim Elvina
Yıldızsız dileklerin
Sevgisiz yüreklerin başkenti!.
Hiçbir şikayetname kabul olmaz
Aşk-a diye sunulan arz makamında.


Ya nasip diye yola koyulur
mutluluk zannederek atarsın ilk adımlarını
Hüsrana uğrayacağını bilmeden.
Bir çıkar yol ararsın bulamazsın
Yolları da İnsanların kalbi gibi taştan.
Sevgi sakili sokaklarında
Yüreğine dokunacak bir çift göz ararsın
Işıkların ışıltısı kadar sahtedir
Gözlerine değen bütün bakışlar...
Kan kusacağını bile bile
Yine de, Aşk-a diye niyet edip
Bir yudum su içmek istersin.


Geceden kalan gözlerinin yorgunluğunda
Sevinçlerini sonsuz uykusunda bırakırsın
İnce uzun, sırattan keskin köprülerden geçer
Aklın başından giderken
Tırnaklarını dişlerinle törpülersin
Haline ağlamak yerine gülmeyi seçersin


Bu şehrin üstüne
Ne mavi gökyüzü
Ne de yıldızlar
Hüzün yakışır bu saatten sonra.
Bekliyorum
Nevbahar gelecekti
Çiçek açacaktı çocuk düşlerim
Salıncaklar kurulacaktı
Keman kaşlı kızların kirpik uçlarına
Sararan yapraklar yerine saçları savrulacaktı.
Ah o ahu gözlü kızlar
Bu şehrin güneşi eteklerinden doğacaktı
Kâküllerinden kayıp zamanlara yansıyacaktı ayın şavkı.
Kuruyan dudaklarından
Tekrar doğacaktı sevginin çocukları.
Ben ise hala aşka gebe
Zail etmeselerdi
Kendimi doğuracaktım
Gecenin en sığ vaktinde
Karanlığın sonunda şafağa bir kala
Çocuk yüreğimden
Kendimi doğuracaktım.


Şimdi yer gök zindan
Sığmaz oldu gönlüm göğüs kafesime
Bir zamanlar
Dünyayı baştan çıkaran
Güzelliği dillere destan
İhtişamlı cennet kuşları uçarken sol yanımda
Şimdi
Kırıldı kalbimin kanatları Elvina
Tutkularım tarumar
Bir dal sigara
Bir de hatrı yok sayılmış,
keyfine ağlayan kahvem ve ben


Hani;
Babamın dediği gibi
Her şey tevatür
Duyguların dört başı mamur
Sevgi Dört kitap gibi kutsal olacaktı.
Ezan kadar aziz
Ve İzzetli olacaktı ya doğru sözlü insanlar.
Dört mevsimi bir nefeste yaşatmaktan bahsedecektik.
Nefsimle baş edemezken
Yine kandırıldım bu şehirde Elvina


Düştüğüm aşk çukurunda
Derin bir sessizlik
Sessizliğin getirdiği inkâr ve sevgisizlik
Kurguladığı sevmek oyununu
Bozarken insan kisvesine bürünmüş şeytanlar
Onlardan uzak
Şiirlere yakın bir dünya hayal ediyorum
Hayallerimi çalıp gitse de o arsızlığın neferi


Ah Elvina, gök gri, karlı dağ başı içimin üşümüşlüğü
Bu şehirde merhamet arama
Unutma ki beni annem ölürken terk ettiler.
Unutma!..


Hüzünlükent Narin🍂