Önce bir şiirin için de geçen
Devrik bir cümleydi aşk.
Şimdiyse bakışlarımın gölgesinde
Kör bir pencere.
Ben ellerimle yıkmaya çalıştıkça
Gözyaşlarımla yeniden inşa oldu bu aşk.

Gecenin koynunda dua
Sabahın aydınlığında umut etmekten yoruldum.
Canımın için de bir can sızısı
Kimse bilmez derdimi
Ki sen hiç bilmedin.
Narin olan her şeyin içinde bir fırtına
Yüzündeyse kırılmış bir sevinç vardı.

Bir akşamüstü
Gölgen gibi
Ayaklarının ucundan geçiyordum
Sen ise beni görmüyordun.
Dünlerim.
Ahhh benim tadına doyamadığım dünlerim.
Aşkını yaşayamadığım dünlerim.
Yarınlarım daima bir yok oluş üzerine olsa da
Yine de aklım fikrim hala dünümde.

Ey sevdasına bir ömür adadığım
Üç ay, bir de karakış geçti.
Nilüfer açsa da senli kurduğum hayaller
Yüreğim daima ölüm mevsimi.

Rüzgârın saçlarıma değdiği bir vakitte
Yanımdan usulca geçiyordun.
Adını anmak istedim
Kelimeler kırılmasın diye
Sessizliğin kalbine akıttım seni.

Yorgun gönlümle
Yarı çığlık, yarı isyan hâlinde
Sitem dolu kelimeler döküldü dudağımdan
Keder olup dağıldı kaldırımlar boyunca.
Biliyor musun sevgili
Bu şehir bir kadının çaresizliğini
Ve kalbinin sessiz çığlığını dinlerken
Bütün evren sustu
Ben kırıldım
Kaderime boyun eğdim.
Ağladım. Ağladım. Ağladım…

Bir damla gözyaşı gibi düştün yanağıma.
Adımların önümde yürüyen cellat.
O an ne kaybolabildim
Ne de yok olabildim
Bir yanım sende kaldı hep
Bir yanım anne acısı
Diğer yanım sır dolu.

Çıktığım her yolda
Her adımda sana yürüdüm
Her nefeste koştum
Ben koştukça sen kaçtın.
Her gidişin bir öyküsü olsa da
Seninkisi Kanaryaların ötüşü
Ceylanların sekişi gibiydi.
Böyle güzel gidilmezdi bee sevgili.
Böyle güzel.

Şimdi yağmur, en yakın sırdaşım.
Titreyen ellerim Yağmurun saçlarını tararken
Gözlerimin yağmuruyla yüzleşir
Yağmurumun bakışları.

Sevdan yüreğimde, açtıkça açan bir yas çiçeği
Kokladıkça yanar içim
İçim yanarken de severim seni.
Yağmurun bir gülüşü
Ahhh o bir gülüş var ya
Bir nefeste söndürür içimi.

Sen gittin ya
Her nefesimde
Bir damla gözyaşı daha düştü yanağıma.
Dudağımda kan kızılı bir veda.
Vicdanın mı sustu be zalim
Vicdanın mı?
Bir çift sözün kurşun gibi saklı yüreğimde
Hatırlar mısın bilmem ama
Bir gece ansızın ölen bir kadın vardı
O son bakış
İşte o kadının, o son bakışı benim mezarım.

Bir ömürlük aşk adamıştım uğruna.
Geriye kalan
Yarım kalmış bir dua
Eksik bir cümle.
Ne zaman içimden adın geçse
Bu şehir toprak kokar
Rüzgâr susar
Karla karışık hüzün yağar
Ve bir çiçek dalından düşer
Gece donar.
O an anlarım ki
Yüreğim hep aynı mevsimde
Aşkın bedelini ödediğim
Ölüm mevsiminde.

Ey ömrümü hiç
Gecemi piç eyleyen aşk.
Dilerim ki
Senin de günün karanlık
Gecen aydınlık olsun.

Oysa ki
Gecenin koynunda dua
Sabahın aydınlığında
Sadece umut ol diye sevmiştim seni
Sadece umut.



Hüzünlükent Narin