Bir öykü bozkır...
Alabildiğine iyi saatlerde olsunlar...
Bozkır bir dile geliş...
Tertemizdir bir deniz bozkır...
Suyun su kadar...
Değeri bozkır...
Yaşamanın hakikisi...

Çok saygımla Şairim.

Bismillah!..

Şiirin yakışmadığı yer mi var!

Nereye, kime, nasıl,
nereye yazarsanız yazın, oraya yakışır.
Yeter ki yazmasını bilelim.
Kelime kelime, harf harf sokulsun genzimize,
nefes nefes çakılsın göğsümüze..

O hâlde ..
hangi şair şiirsiz yaşayabilir ki?

Koşulsuz bir sevgidir o.
Özün çekirdeği,
köklü bir sevda, derin bir duygu,
Uzun uzun dalışların merkezinde
Düşündüğünde akılda,
Uyuduğunda rüyada
Yürüdüğünde yolda, her an her yerde,
Yaşadığı an kadar yakıninda insanın.

ve şiir,
Pervazında aydınlık çırpan bir pencere
Okunası bir günce, duyulası bir ses, özlenilesi bir bahardı, uzunca bir üşümenin ardından.

Bir serçe titreyişiydi dalında
Bir kanat çıpmaktı umuda..
Bir iç çekiş ezgileridi özlemine
Bir buhurdanlıktı öylesine.

"Yaşayan, kımıldayan, soluk alıp veren canlı bir organizmadır şiir"
Nerede ? ..Şairinin içinde elbette.Dilinde, nefesinde, tüm zerrelerinde.

Şiirsiz bir dünyada yol alan insanların yürüyen bir ölüden ne farkı varki.

Evet,
Şiirsiz yaşayamayız.
Her harf bir tomurcuk, her kelime bir çiçek, her cümlesi tüm yeşilliklerin kanununda,
Her dizesi bir orman gibi oksijen sağlar ruha.

Şiirsiz yaşayamayız!.


Tebeikle
Tebessümle.

imgeler yürekten kopar bu kalemden
ruhumuzun kıyılarına doğru ipek gibi kayar
şair şiir olur, şiir şair
birbirinden kopmaz bir bütündür onlar...

Teşekkürlerim ve sevgimle, Tesbih.