5
Yorum
38
Beğeni
5,0
Puan
741
Okunma
ne adamlar çiziyorum yüzleri geceye bulanan
sevecen çocukluğumun masumuna doluyor yağmur
gözyaşlarıyla ıslanıyorum...
terkedilmiş baharın solukları uçarken
umudu noktalıyorum ellerinde çiçek satan resimlere
hep karanlık
hep delik deşik hüzün
akşam olma yalnızlığım
çingene acıyla dallanıyorum
ayaklarımdan göçüp giden kuşlar
çöl susuzluğuyla kaybederken mavinin incilerini
ırgat bir türküyle sevişiyorum.
kulaklarımda bulut uğultusu
sabaha ceket giydiriyorum.
onlar
aydınlık biriktirmediğim zengin anılar.
uyanın kıvılcım kalemimin ömrüne
sizi kazıyacağım
.....
5.0
100% (21)
Cevap Yaz