Şiir balistik bir füze gibi kilitlendiği hedefini hesap hatası olmadan vurup bir bomba etkisi oluşturuyor..

Bir günlük inzivanın ardından
fırına sürülen şiir iyice pişerek kıvamını alır almaz tespih sofrasındaki yerini alarak demir saksılar içinde servis edilmiş.Geldim ve neler var diye şöyle bir baktım, bir daha baktım.

İlk gördüklerim;

"tenimde uyanır belleğime asılan gölgeler
yalnızlık sandıklara kaç mevsim bırakmış" şekline bürünmüş hoş bir i mgelemle karsılaştım.

Yalnızlık, sandıkta hâlâ soluk alıp veren canlı gibi mevsimden mevsime geçişini sürdürmüş.Her mevsimde kendine yer bulup yaşamını sürdürmesi onun en bariz òzelliğini ortata koyuyor.

Hemen altında yer alan;

"durduk yere açlığı koyuyorum kavgama
şehir sabahın mor tepelerinde sevişir
ay biçimi izlerle
baktıkça gezginsiz gölgelere
sessizlik örter tüy gibi sallanan duruşları" dizeleri..

Hesapsız gelen fırtına dinmiş ama ama kar yağmış korkusuyla şehrin aklına.Herşey sus pus..izi sürülümüş mor tepelerin kriminalinde gölgelerin.Sonuç; sessizlik
/

Şiirin yörüngesine oturtulan tasvirlerle duygular, sözcüklerin yoluna en iyi şekilde, bilgi ve beceriyle donatılmış bir rehber gibi konuçlanmış, görev lâyıkıyle yerine getirilmiş.

Her harika şiirde ulvi hayaller, sağlam bir temele dayalı fikirler debisi yüksek düşünceler, mümtaz bir dil kullanımi hakimdir.Tespih kelamıyla gönül ipliğine dizilen şiirler de öyledir bana göre.Bunu hissedebilmek için tek sefer okunması yetmez.Çok kere sindire sindire okunup üzerinde biraz kafa yorulması gerekir diye düşünüyorum.

Daim olsun
Işığı ve ilhamı bol olsun
Şiir yolu pürüzssüz olsun hep.

Tebessüm ve tebrikle yürekten.







-Ramazan Boran tarafından 2/22/2021 9:20:43 PM zamanında düzenlenmiştir.

Bazen,
Hiç başlamayacak yolculuklara emeklerken yaşam
Topukkarımızda nasırlaşır yalnızlığın sessizliği

Ve
Kendine uçar bütün kuşlar

Sevgiyle