Yağmurlu bir akşamüstü gelmiştim sana.
Yollar ırak
Yollar ıslak, ben ıslak...
Bir yanım leylaklar açarken salkım salkım
Bir yanım hazan sarısı...
Başım öylesine dumanlı, tıpkı Ağrı Dağı.
Saçlarımda ilk karın alacası...
Ak perçemli anaların ağıtlarıyla
Bir de delikanlı çağımla gelmiştim sana.
Ama yoktun...

Açılmadı, önünde ömür törpülediğim
Ve bir nefesle canımı azat ettiğim, kapı.
Oysa
Neler biriktirmiştim sana dair.
Yüreğimden süzülüp, gözlerimde ket vurulacaktı
Sen, sayfa sayfa okurken asla ağlamayacaktı
Üzüm karası gözlerinde yiterken gözlerim.
Kitap arasında kuruttuğum anılar dökülecekti
Ben anlatırken sen gülecektin
Sen anlatırken ben ağlamayacaktım.
Ama yoktun...

Avuçlarımda sımsıkı tuttuğum cihan terledi
Gök kubbeyi getirmiştim gözlerimde.
Topraktaki yerine kavuşmak için can atarken
Gamzelerime biriktirdiğim damlacıklar.
Ben, gamzelerime gülfidanı diktim
Yağmurlarımla yeşeren güller...
Sen kokan, savrulurken renklerin cümbüşünde
Bir de ayaz gecelerin ateşini derleyip geldim.
Ama yoktun...

Kaç bahar eskittim, ardında sen olmayan kapıda
Bir yanım hazan sarısıydı
Bir yanımın leylakları kurudu...
Omuzlarım eğdi başını toprağa, dimdik gelmişti oysa
Ceplerime saklamıştım eskimiş acıları
Hiç çıkarmayacaktım, yok sayacaktım.
Ceplerim söküldü orda.
Başımın düştüğü yere toplandı, ağılı günler
Dinginliği başlamıştı sanki deli boranların.
Sanki, birazdan yırtarak başımdaki kara bürgüyü
Güneşli yüzünle gülümseyecektin
Nedense öylesine bir hisse kapıldım
Son bir ümitle tekrar çaldım kapını
Ama yoktun...

Dokunsalar diyorum ah dokunsalar
Ağlayacaktım hiç tanımadığım bir omuzda
Derken;
Bir el dokundu başıma, okşar gibi.
Bütün sıcaklığına rağmen saklayamadığı hüzünle
Ağır aksak bir dille
---Gitti dedi. Komşunmuş...
On gün önce, sadece yüzü kadar beyaz bir kefenle
Süzüldü saklamaya söz verdiğim yağmurlar
On koca gün mü eskittin toprakta bensiz?
Kime emanet ettin benden kalan aşklarını?
Şimdi güneş doğar mı günlerime?
Başımda kapkara bir yas bana bıraktığın tek miras
Ve her sabah gözpınarlarımda doğan gökkuşağı
Yaşamaksa bunun adı
Yaşıyorum bak bir karanlık gecede asılı.
Şimdi sen yoksun...

SELMA PEKŞEN