39
Yorum
1
Beğeni
4,8
Puan
3823
Okunma

Sevgili Murat Şahin’e şiirime nefes olduğu için sonsuz saygılar.
Sıska dualara gebe mor yalnızlığım
Hüzün penceresi, siyahi rida gözlerimde
Çok vakittir açılmayı unutan ellerim
Bir kez daha
Bir kez yeniden
Ve son sözleri söyleyen idam mahkumu gibi
En cesur dikilişiyle yalvardı senin için
Ne dudaklarımı kilitleyen mühür dayandı
Ne ellerime vurulan pranga utandı sessizliğin sesinden
Hani ay yıldızdan medet umardı geceme düşmemek için
Hani gün kızıllığından yılardı çok kez odama sızmamak için
Bahar çoktan soyundu yeşilini alını
Ve nehirler yosunlarla örtündü çıplak aşkını gizlemek için
Ya ruhumun kabına ağır gelen yanı
Kaç keman telinde inledi kimbilir tek haykırışlık şarkısını
Ölüm bir busedir dudaklarından süzülen
Oysa yaşamak derin denizlerden bir tutam karanlık
Ya da volkan yangınından püsküren yakıcı yalnızlık
Hiç bilmedin sevgili
Geride bıraktığın zambak kokulu o sokakta
Saçları örgülü,hareli gözlerle ardından bakan kızı
Belki bir şefkat okşayışıydı ellerinden lütufla
Belki bir makaslık iz kaldı pembe yanaklarımda
Sadece bir umuttun perde arkası düşlerde
Ve her ayak sesi duyulduğunda merdivende
Kalbim çırpınan bir kuştu kafesine isyan eden.
Gecelere süzülen rüzgar uğultusu sen
Yastık sen, yorgan sen
Ve eski badanalı boş duvarlar sen
Odamın her yanında gölgen
Anla yar
Ne yana dönsem sen...
Belki diyen sözcüklerle yazılmış günlük sayfalarım sen.
Hiç bilmesende sevgili
Yaşamak bir umuttu mavi sevdalara yelken açan
Beklemek pembe bulutlara sığmayan hayal
Ta ki beynimde yankılanan o sese kadar
"Baba"
Baba olmuşsun oysa
Ben tren garlarında sarılma hayalleri kurarken
Ve vuslat türkülerinde avunurken...
Yaşamak kanadı kırık serçe ürkekliğiydi meğer
Maviye kurşun değene kadardı umut
Yalnızlığın rengi gün görmemiş siyahsa eğer.
Ölüm bin aşka değer...
Maviyi vurdular.
SELMA PEKŞEN
5.0
82% (9)
4.0
18% (2)