Canım Annem;
Tarhana kokulu hülyalarına daldım senli günlerimin
Gözlerimi dağladım yine uzaklıklara.
Başım ellerimde, sırtımı verip taş duvarlara
Düşündüm de annem
Düşündüm de;
Hiç taramadı saçlarımı kimse, senden sonra
Ellerinin kınasına takılmış kalmış
İnce telli saçlarımın okşanmışlığı.
Bak, katrelendi kirpiklerime anıları hasretinin.
Katre katre süzüldü yanaklarımdan
Silmedim, silemedim senin ellerinle
Anam!
Diyebildim kelimelerin tükenmişliğinde

Annem!
Can mı ektin toprağına, canından can vererek
Bir ben, ben olabilir miydim sen olmasaydın
Cebrail ruhumu hediye ederken, fısıldadı kulağıma
-Kollarında uyanacağın bir melek.
Adını sen koy.
Anne, dedim mahremiyetinin gizlisinde dile gelerek.

Ah annem ah!
Kim bilir kaç kere şefkatine beledin, can kundağıyla
Kim bilir kaç gece gözlerine emanettim uykusuzluğunda.
Yağmurlar dile gelse anlatsa
Yüzündeki çizgilerin gizli sırlarını.
Toplayabilsem saçlarına dağıttığın yıldızları

Anneciğim;
Nasılda özledim bir bilsen, ağlarken başımı koyduğum dizlerini
Canım yanıyor anne, yokluğunun mahmuzu sineme battıkça
Ağlamıyorum, ağlayamıyorum
Anne tadında bir yastığım yokken başımı yaslayacak.
Hasretin ufuklarımda kızıllanırken her sabah
Kaç sancılı gece geçirdim soğuk döşeklerde kıvranarak.
Uyumuyorum
Uyutmuyor esen poyrazların söylediği vuslat türküleri.
Ama ille ellerimi sana uzatarak uyanıyorum seher vakti
Yarım kalmış bir rüyanın vuslatında aramışım seni belli.
Bulabildim mi sanıyorsun beni büyüttüğün beşiği
Dokunabildim mi sırtına sardığın yıllarına.
Hangi kuşun kanadına bağladın acılarını
Hangi balığın puluna kazıdın yaşamışlığını.
Yaşlanmadın annem
Yaşlı gözlerimden sıyırıp attım kanayan dizlerimin yarasını
Şimdi anlamanın dimağında tutulu kalmış nutkum.

Annem, canımın yongası;
Yakut rengi bir selam yolluyorum gençliğine
Ağlamaklı dudak büküşlerini okşa çocukluğumun.
Serp şimdi, bana verdiğin emekleri göğümüze
Dağıt ayrılığın yıldızlarını güneşlerimize
Yansınlar anne yansınlar, geliyorum küllerini savurmak için.
Aç şimdi yüreğinin kapılarını da bekle
Duman tadında bir acıyı dağıtacağız geceye
Rengarenk uçurtmalarını uçuracağız, çocukluğumuzun bayramlarında.
Bekle beni anne bekle

Gül rengi duaların uçuşurken semalarında
Bir ben, birde çocukluğumla gelirim avuçlarına
Ellerinin tebessümüne buseler kondurmak için.
Sen de çocukluğumu öp, bir kez benim için.
Bir tahta salda çıkmadan omuzlar üstüne
Kanımla, canımla, çocukluğumla geliyorum anne bekle.

Sabır defterimin son sayfasına karaladığım
Hasretinin son damla mürekkebiydi satırlarım.
Kokumu da yolladım rüzgarlarımla
Ten değmese de sana, can düştü yollarına
Bekle annem, dayanacağım kapılarına
Canımsın, canımdan saygılarımla
SELMA PEKŞEN