Kimseler mükemmel değil, bu gerekli mi
Mükemmel olduğunu sananlar var he mi
Gayrete tabi değil mi her haslet, budur öz
İnsanı daima mutlu eder iki güzel söz.

Bakıyorum da etrafıma, asık suratlar
Omuzlar hep düşmüş yere,pek umutsuzlar
İnsanlar arayış içinde ne de mutsuzlar
Emin olun, güzelliklere aç ve bundan yoksunlar.

Hayatın ederi saklı iki kelimede
Biri yaşamdır, diğeri ölüm neticede
İster kırk yıl olsun, isterse seksen sene
Güzel sözler ki onlar en değerli hazine.

Derler ya ne söylediğin değil mesele
Hele yüzün bir gülsün de sözü öyle de
Acılar bile bal oluyor bilmez misin bir gülüşle
Dilden damlayan da öldüremez, olsa zehir de.

İnsanları kırmak,kinlendirip kızdırmak
Bize yakışmaz asla gönülde yara açmak
Biz gönül ehli milletiz, e biraz da duyarlı olsak
Lütuf işte odur ki, söyleyişte usta olmak.

Ne söyleyen önemli oysa, ne de söylediği
Gönle giden tek bir yol var ki, insanın yüreği
Yüreğe dokunamayan kişi,sussun ebeden
Yüreğe dokunabilenlerse sevgiyi hakeden.

En güzel sözler bile incitir bazen insanı
Söyleyiş biçimi kalır akılda söz değil
Hastayı bile kaldırır yataktan sohbetin hası
Güzeli söylesen de ekşi yüzle şifa değil.

İnsanın hası dikkat eder bu hususa
Kendine dersler çıkarır hayattan ve hem de kıssa
Marifet ;ne boyda,parada, ne de makamda
Dile hakim olmak üstündür, burnuysa alçakta.

Dilerim ki insanlar konuşurken dikkatli olsun
On düşünsün ve sadece bir söylesin
Dilden çıkanlar işlesin önce yüreklere
Yüreklere tesir eder ise, bak ki muhabbete
Cüzdanda para değil zenginlik, sevgidir kalplerde
Nasıl söylendiği konusu, kullara olsun nişâne.
Oğuzhan KÜLTE