Onca nimeti bilerek görememişsen
Hedefleri hem de on ikiden vuran sen
Kırıp döktüklerinle yüzleşmek varken
Omurgası dikmişsin söyle neye yarar.

Yaralı olduğunu bildiğin halde
Ezmeyi bir taraf seçmişsin yine
Geceyi bıraktık da gündüzde bile
Parçalanmış yürekler söyle neye yarar.

Fedakârlıklar var sen iyi bilendin
Belki de yarınların öznesi sendin
İşi hakkıyla tutup gözetse idin
Kâbuslar yıkımlar söyle neye yarar.

Hak ile batıl arasında bir fark var
Düsturu edep edinir hakiki kullar
Örnek olacak elbette sayısız durumlar
Hepsini heba etmek söyle neye yarar.

Ne olduğun değil asıl önemli olan
Ne olman gerektiğidir asıl parolan
İster edebi rehber et istersen savrulan
Değerleri derdest etmek söyle neye yarar.

Adını dilde anarken duygumuz büyürdü
Ruha tesir eden ise inan ölümsüzdü
Bir sorgula şimdi seni, neler ki söndü
Anılara kusurların bitirendir azar azar
Susman gerekirken konuşmak neye yarar.

Bir kere kaybettin mi yolu sonu hüsrandır
Ah almayasın sakın gönül kırılgandır
Ötekileşirsen bir kez, dönüş pek bir yamandır
Ruhun da azapta kalır o ise hardır.

Sınırını bilenle yol yürünür elbet
Cennet dedikleri yerde bu hisler namzet
Saygı ve edebi büyüten bulacak rahmet
Bunca sözden sonra insana neler olur kâr
Enkazlardan medet ummak neye yarar.

Oğuzhan KÜLTE