Ezelin kulak ardı edildiği kentlerden geldim
Orada günahlar arkamdan gelirdi
Sabah ise cemre düşürürken ürperirim
Biz akşama inanmayız
Biliriz aşkın ahbabı güneşin teniyle sulanır
Gözümüz aydın deriz yaralarımıza merhem olurken

Körlük
Biriken teffekürün tablosuyla nişanlıdır
Bakın nasıl tabiatı aldatır tüm siyahlıklar
Göremiyorum sisli boncuk satan dudaklarımı
Kemiklerinde aşksızlık uğultusu var
Rengini batıl göçlerden alan kızların

İnsan soğuk
Gücünü kıştan alan devirler gördü kelimelerim
İnsan hiç sıcaklık devşiremedi kanından ruhuna
Dilinden biledikleriyle uçusan dev buzullar
Gemilerimizin genleriyle oynadı
Köksüzlüğümüzün paltosuyla gezindik ve
aşka kabadayılıklar doğurdu nisyanlığımız

Tutuşan kanın serin üşümesi içim
Başka başka sevdalar ısıtır dedi şeytanın kırbaçları
Şak sesiyle yön değiştirir adem in Çocukları
Kanat çırparcasına didişen benliğim
Kıymetli zamanlardan kıyam et zamanlarına
Bir uçus benimkisi...