Kararında verildi kanatlandığın günlerin terkisi
Ucu pörsümüş ne kadar kelime varsa
Hepsi sancısını beynimin dirilmesinden aldı

Oysa
Kuytu yaraların çatladığı zamanlarda bilendim
Bilendim lakin dilenmeden, dillendim
Uzak yangın beldelerinden bir tutam yasaklar getirirken
Sessizliğim
Şenliğini, gözlerini kapatmaktan alan
Seyrini zindan demetlerinin sunduğu
Ayrılık şarkılarının beste beste kuyulandığı
Mahsenlerin avuç içlerine üfledim

Böbürlenmeden
Böğrüne kuşlar salan
Yazıktır ki uğultusunu mavi göğe borçlanmayan
Pusmuş cumartesi yavuzluklarıyla köpüren
Bütün çektiklerimizi bir söğüdün dibine gömdüm.

Ayakları tırpalanmış serçe kadar sevgiyle
Yakasında yaşamanın örselendiği insanlar
Etrafın kokusuna dem vuran bütün iyilerle
Hatırlanmak için kanat çırparlar

Sevda, adına budadıklarıyla büyür
Oysa inadına dokunaklı sürgüler içimizi acıdır
Gök maviliği kadar
Aşka kırmızı bakmak gerek..