Küfrü dile dolamaya alışmadı ya bünye
Sakil duruyor zorlama hakaret
Ki hakeden hak ediyor alasını.
Ve daha fazlasını da;
Bende o kelimeler yok, hayret!

Allah bilir ne iyiydi seni doğuran
Ve ne çok umut besledi sen doğarken kapıda bekleyen
Ben bir kaç hayvandan başkasını bilmezdim de
Öğretiverdin yediği kaba nasıl pislermiş insan.

Gözümden feri çaldın, yüreğimden umudu
Ben verdikçe sen aldın, yetmedi sömürdün kurumu
Ben tırnaklarımı yerken yarınıma endişeden
Sen sebeplendiklerini tıkındın
Hep vardı -gerekirse- saklanacağın bir kuytu.

Ne yalanın bitti, ne iftiran ne gizli planın.
Bu dünya senin için yaratıldı sandın.
Tükürsem "Ya Rabbi şükür" demeye hazır suratın
Bulamadım seni ehledecek kerameti.

İşte bu yüzden, lugatımdakileri kirletmeden
Sana bir seslenme çıktı içimden;
Sen ey şahsiyetsiz tuvalet pompası!
Açamadığın gidere layık, taşıdığın o acınası varlık!
Sapına kadar ucuzsun, zerre yok fikrin aksine değerin,
Bekliyorum sabırla, bakalım nasıl olacak acınası finalin.

09.09.2020