Gidiyorum sesiz ve usulca ,
Giderken arkamda senin gibi bir enkaz bırakmak istemiyorum.
Gelen ben olduğum için,
Gidende ben olmalıyım,
Bana yakıştığı gibi.
Belki farklı düşünceler işgal edecek zihnini,
Farklı yorumlar başka fikirler türetip durursun,
Anlamanı beklemiyorum zira çok kez anlattım.
Giden  sadece simaen ben,
Ruhu çekilmiş bir beden.
Düşünmedim değil,
Çok düşündüm,
Çok bekledim,
Bir kelime;
Neden?
Bilirsin az çok beni,
Hırpalamam yormam,
Sınırları zorlamam yani,
Nokta konulmuşsa bir şeye  oraya virgül olmam.
Kendi kendine seven gitmez,
Mücadeleyi bırakmaz,
Çaba sarfeder didinir bir şeyler yapar ve benzeri birçok şey dersin,
Ama unuttuğun bir şey var!
Eğer  azgın  su yolunu bulmuşsa yönünü değiştiremezsin,
Yani namludaki mermi gibi tetiğe basılmışsa geri çeviremezsin.
Ben senin gözlerindeki mermiyi gördüm,
O tetiğe basmaya  çoktan karar vermiştin,
Sadece zamanını bekledin.
Yüreğindeki azgın fırtınaya çoktan beni kaptırmış ve yok etmiştin,
Farkındaydım, görüyor biliyordum ama !!!
Çıkamıyordum.
Çünkü çıkmazdaydım,
Söz geçiremiyordum yüreğime.
Bilki o kadar yer edinmiştin oraya,
Canin sağolsun!!!
Benden en değerlimi almış olabilirsin ,
İster iyi bakar saklarsın ,
İster dediğin gibi değersizlestirip bir çöpe atarsın,
Umarım ben gittikten sonra bir gün kendini geçmişe dair yoklarsın,
O zaman belki hayallere dalar ve ardından beni yoklamaya niyetlenirsin,
Hatırlatayım şimdiden,
Büyük zelzelelerin ardında büyük yıkımlar, hayallerle beraber hayatlar da yok olur ya,
Geçmişe dönmek istersin eksik kalan yanlarını eksik anlarını düzeltmek için ama o artık çok geç  olur imkansız bir hal almıştır.
Sen giderken veda bile etmedin, helallik istemedin ya!
Ben gidiyorum giderken sana veda mahiyetinde bu mısraları karalıyorum.
Hakkım varsa helal olsun,
Zira mahşer gününde ne seni beklemek isterim nede bekletmek.
Elveda!!!
GİDİYORUM...

KADİR TURGUT