NOBEL İLE AYTMATOV
Abdıldacan Akmataliyev’in kaleminden çeviren Kalmamat Kulamshaev.

Nobel… Ödül… Şan şöhretin bedeli,
Öder milyon… yoktur bunun emeli.
Koca devler! Göz önünde serilir:
Boş tartışma; yoktur bunun temeli.

Aytmatov da bu yarışa katıldı,
Aylar yıllar geçti, geri atıldı.
“İşte! İşte! Verildi ödül”, der iken,
Ödün verdi! Ödül veren satıldı.

Her eseri hak ederdi ödülü,
Vermeseydi yazar eğer ödünü.
Ancak, kirli siyasetin emeli,
Tilki gibi Nobel döndü yönünü.

Nobel derse heveslenip, sevinip,
Okur idik mutlulukla devinip.
Göz önünde canlanırdı nurani,
Gökten Nobel alan peri, dev inip.

Nobel’in de Nobeli var bilirdik,
Okuyunca Gönlü okşar olurduk.
Tilki zaman, tuzak kurar herkese,
Sebebini yoksa çoktan bulurduk...

Nobel için epey arsız katıldı,
Kimi aldı kimi geri atıldı.
Ödül alan çıktı aklından okurun,
Unutuldu, çünkü ödül batıldı.

Nobel için ne üzülür, yakınır,
Yoluna hep devam eder, sakınır.
Eserleri, sonsuza dek okunur,
Nesillerin gönlün okşar, dokunur

Nobelden de güçlü olup edası,
Tüm dünyada işitildi sedası.
Ödül değil, ödünle onur kazandı,
Tüm evreni sardı “Aytmatov” nidası.