BÜYÜK KIRGIZ ŞAİRİ KOCOGELDİ KULTEGİN’İN KALEMİNDEN ÇEVİREN KALMAMAT KULAMSHAEV

Bahtına versen değer... Kâr yanına!
Koşanlar, sağlık katar sağlığına;
Bu yüzden Or-An’daki işbu orman
Her sabah koyulaşır, vay canına!

Bakarken Türk kardeşe engin kalpli,
Düğümlü sorun çıktı temsil şart mı?
Uzaktan Kırgızlardan getirilmiş
Atılgan asil atım, ben bir sanki.

Ne denli çevik idim, çok felâket,
Duruldum bugün bende yok hareket.
Ufak taş - bot içine kaçmış olan
Tosluyor boğa gibi... Yok nezaket.

Zorlandım, değiştirdim meramımı,
Düzgünce veremedim selamımı.
Hızlansam, yuvarlanan ufak taşın
Boynuzu deşecektir tabanımı.

Amansız botumdaki taşım dahi,
Halletsem sakinleşir, canım dahi.
Kaçsa taş, rahatlarım ara sıra,
Boşluğa botla ayağın yanındaki.

Baskıyla var gücümle karşılaştım,
Koşarak onlunla da kas sınaştım.
Sıçrayıp boynuz atsa boğa bana
Sürçerek tökezledim, kaldım şaşkın.

Tek ayak yürüyemez, sağ olsan da,
Şans gider o ayaktan hak yollarda.
Ayak bağ’ olan ufak taş misali
Galiba bir kişi var tâ obamda.

Kabulü şart mı illâ bir anlamın,
Bendeniz bir neferi Kırgızların...
Yine de bir vakte dek, ite kaka,
Birlikte felâketten kurtulalım!