BÜYÜK KIRGIZ ŞAİRİ KOCOGELDİ KULTEGİN’İN KALEMİNDEN ÇEVİREN KALMAMAT KULAMSHAEV.

İstanbul, hey İstanbul, Türkün şehri!
Her yerin iman dolu, iman nehri!
Dupduru umman gibi denizinde
Kupkuru rüzgâr kovar derdi, kahrı.

Gelenler oluverir alp kahraman!
Peygamber görmüş gibi artar iman!
Konuklar İstanbul’a gelir, ama
Yaşlanır otele dek geçen zaman.

Camiler, göğe doğru gitmektedir,
Ahiret zamanına yetmektedir.
Tarihî mekânları saran evler
Avını aslan gibi tutmaktadır.

Denizler beden gözler, gözün kırpar,
Dalgalar tarihlere, düne çarpar.
Sürmeli göz üstüne biten şehri
Görenler baygın kalır, kanat çırpar.

Tüm Türkler İstanbul’a geldiğinde,
Bir olur yüreğini böldüğünde.
Yüzünden makas alır Avrupa’nın,
Yüzüne buse atar güldüğünde.

Işıklar, insanların imanından!
Rızıklar, Peygamberin ihsanından!
Galiba ihsanıdır şu İstanbul
Sultanlar sultanının irfanından!