Büyük Kırgız Şairi Kocogeldi KULTEGİN’in kaleminden çeviren, Kalmamat KULAMSHAEV

Baş kardeşim, baş asker, başla kelam,
Divan durduk karşında başta selam!
Bin bir hayal... Ben seni benzetirim
Bir mermiye... Ecele karşı atılan!

Kahramanlık ruhundan haz alarak,
Zaman geçer takvimde yol bularak.
Dolaştın mı gövdeni bırakıp sen
Savaşlara son veren nokta olarak!

Suskunluğun Türklerin öcü müdür?
Sonsuzluğun tükenmez sözü müdür?
Bıkana dek gezdin mi bu Dünya’da
Bıraktığın hayatın özü müdür?!

İşte, zaman şiirinde öz aranır,
Şiir korumak için de söz aranır.
Uçuşurlar bakışlar... Geçip giden
Uğultuyu işiten göz aranır.

Gelen millet hiç görmez nasıl idin?
Gelse illet, hiç sönmez asil idin.
Tüm Batı’da tükenmez Türk kini var,
Sen onları mahveden nesil idin.

Kelimesiz, sessizce dert konuşur!
Civan, körpe sen gibi mert konuşur!
Bomba gibi "Pat!" diye patlamayıp
Sulh adına usulca fert konuşur!

Kem dillerde destanın anılmadan,
Tükense yıl, bir asır yanılmadan,
Bahadırca, kendine baktırdın sen,
Baş eğdirdin Batı’ya, yenilmeden!

.. .Ben uçakta, içimde bin velvele,
Birden daldım yerdeki nur hayale.
Kesilen o askerin başı gibi
Şu görünen er ada: Çanakkale...