Kadındık;
Çilesini balya balya desteleyip Çukurova’da
Pamuk döşekler yapıp sırtımıza aldık.
Kumardan çözülmüş sarhoş naralarında
Sindik, ezildik, ağlayamadık.
Kızılcık şerbeti koyduk adını, kan kusmukların
Kol kırıldı yen içinde kaldı
Söyleyemedik.

Anneydik;
Doğduk, doğurduk, doğrulduk hiç eğilmedik.
Bir kavmin başına İsa’yı verdik
Meryem’dik Hak katında hiç kirlenmedik
Melekler ışık oldu aydınlattı kainatı
Muhammed-ül Emin gül kokusunu saçtı
O mübarek geceye
Ziyasında nurlandık Amine’ydik.
Rabia’ydık inzivaya çekildik Allah aşkına.

Sevdaydık;
Halı olup ilmik ilmik dokunduk Hereke’de
Taht kurduk selvi boylu yiğitlerin yüreğinde
Evlendik, nan gibi helal kılındık erkeğimize
Namus denildik.
Bebeler yetiştirdik gelecek nesillere
Renk renk hareledik kır çiçekleri gibi
Uyumadık, aç kaldık ama emzirdik.
Büyütüp atlas tenli yavruları, vatana verdik.

Sonra Elif’tik;
Kağnı olduk ağır adımlarla ilerledik
Ne soğuk üşüttü ellerimizi
Ne tipiye yakalandık ayazında savaşın.
Çiçekli bahçelerde koşar gibi yettik
Kan kokulu, barut kokulu dağlarımıza
Mermi taşıdık yorgun omuzlarımızda.

Töreydik;
Kurşuna dizdiler, katledildik
Susmayı öğrettiler, boyun eğdik.
Oysa
Havva’ydık
Adem’in sol eyesinden geldik
Eştik, eşittik, hediyeydik.

Topraktık;
Adımıza vatan dediler, Anadolu’yduk
Kan döktüler uğrumuza
Basıldık, çiğnendik ama ezilmedik.
Burçak burçak yeşerip buğday olduk
Dibeklerde dövüldük, değirmende çekildik
Ekmek olduk, soframıza geldik.
Doyduk, doyurduk, dişiydik.
Ama kadındık ama anaydık;
Hak Teâlâ cenneti verdi ayaklarımızın altına
Ödüllendik.
SELMA PEKŞEN