2
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
795
Okunma
Şehirlerin dışından bakmak evrene
Isınmış kumları/
Bir önceki güneşi sabaha taşınan
Burgaç yalnızlığa örülen gül günleri
Kimse görmeden karışarak geceye
Bir kadının gözkapaklarından seyredelim perdeleri
Gelenleri/
Gidenleri/
Renklerini
Ruhumun
Ve
Bir dağın omuzbaşında
Ne çok şeyi
Gölgelerin evlerinde
Kelimeler ve uyaklar gibi her şey yerini aldığında
Böyledir yaşamak
Bazen çok kişi
Bazen hiç kişi
Gibi..
Ki,
Çığlık duyulmaz fırtınada
Zaman ömrü kalayladıkça
Toprağa duran tohumları tutalım sessizliğe/
Sessizliğe denize yakın kabukları
Çocukluğumuz oynasın gördüğümüz çimenlerde
Çokca yaralamadan uçurumları
Umut bahçesine
Ki,bunlar ellerim benim
Benim ellerim
Benim dizlerim
Dizelerim..
Şehirlerin dışından seyrediyorum evreni
Odama döndüğüm zaman
5.0
100% (10)
Cevap Yaz