Ölüm mü yeniliyordu kendini
Yaşamak denilen şu hancı yolda


Taze
Ve bir fidanın yaprakları kadar yeşil hayat
Ve bir tek olana aşk sunan yağmurlar kadar
Kavgasız deniz...
Evet
Mavisi kıyılarına iliklenen
Bereketli důşlerin emsalsiz yüzü
Diri bakışlarımın alfabesinde adın
Gök gürlüyor
Dahası yıldızlar sana kadar konuşan
Ki,emeli dualarla hasbihal ederken
Korunaklı vazodan çıkarın içimi
Papatyalar kadar hür
Ne vakit ölüp ve
Doğacını bilen





Duvar gölgelerinden tanıyın beni
Çocuk/luk masallarım dans ederken aşkla
Tahterevallinin en yüksek ucu
Bulut başında ninniler söyleyen.
Yarı uyanık uykularımın paspal karanlığını
Temizle gökyüzü/m
Imtihan sularıyla akıp giden ayaklarımın
Iz çukuru
Aynama toplaşan derinliğiniz
Nasıl da yalnızlık
Sabır kuytusunda çiçeklenen õzlemle
Tutun elimi



Düşler d/üşüyor
Bir yıldız ışığından
Dudaklarımda yarım elma
Kırmızı busesiyle severken sezgi kuşlarını
Benim dediğim ceketi giydirin üstüme
Kırık hayalin dile gelmez haritasında aydınlansın kalbim

Benim bir tek olan aşkım var
Başımı çukura eğen rüzgar